कांकि मैं घूमते-फिरते हुले तम्चीया पूजा करने आलीया चीजा नु ङेखले, ते मैं हेक इसड़ी वेदी ङेखली, जाये उपर ईं लिखले पलते ले, ‘अणजाणे ईश्वर चे वास्ते।’ ऐवास्ते जिसे नु तम्ही बिना जाणले पूजा, मैं तम्हानु ओचा समाचार सुणावे पला।
ऐवास्ते नरीकारा ने वानु नीच कामना चे वशा मां छोड़ती ङिले। इठे तक कि वांचीया असतरीया वी सुभाविक यौन सम्बन्धा नु छोड़ती कर असुभाविक यौन सम्बन्ध करु लाग़लीया।
नरीकारा ने आपणे ज्ञान मां ईं असम्भव करले कि लौक आपणे ज्ञान चे अनुसार नरीकारा नु जाणो, पर नरीकारा नु ईं आच्छे लाग़ले कि, ऐ प्रचार चे जरिये जानु लौक मूर्खता समझे, विश्वास करने आला नु उद्धार ङिये।
तम्हानु याद छै कि तम्ही पेहले मसीह कनु अलग़, इस्राएल ची प्रजा चे पद्द कनु अलग़ करले हुले, नरीकारा ने आपणे पवित्र लौका लारे जको वायदा करला हुता ओचे मां हेंस्सेदार कोनी हुते, ते दुनिया मां सच्चे नरीकारा चे बिना आसा चा जीवन जीते।
कांकि पेहले तम्ही नेरीया जातिया आलीकर जीवन बीताते, जिंवे बुरी इच्छा चे अनुसार काम करने, ते लोचपण, ते मतवालापन, व्यभिचार, ते पियक्कड़पन, ते किज़ड़ी मूर्तिपूजा मां जिठे पेहले समय गुजारला ओही ब़ोहत छै।