पर प्रभु ने ओनु केहले, “तु चाह्ला जा, कांकि हा तां नेरीया जातिया ते वांचे राजे ते इस्राएलीया चे सामणे माये नां उजागर करने वास्ते माये चुणले आले जन छै।
ऐवास्ते हे माये भऊ, मैं तम्हानु नरीकारा ची दया याद ङिवाती कर बिनती करे पला कि, आपणे शरीरा नु जीते, ते पवित्र, ते नरीकारा नु भाता हुला बलिदान करती कर चढ़ावा, हाओ तम्ची आत्मिक सेवा छै।
मैं तम्ची शरीरिक दुर्बलता ची वजह इन्साना ची रीति उपर किहे। जिंवे तम्ही आपणे शरीरा चे अंगा नु कुकर्म चे वास्ते अशोद्धता ते कुकर्म चे दास बणाती कर सोंपले हुते, यूंही ही हमा आपणे शरीरा चे अंगा नु पवित्रता चे वास्ते धार्मिकता चे दास करती कर सोंपती ङिया।
हे भऊ ते ब़ेहणीया, जको-जको बाता सच्च छी, ते जको-जको बाता आदरमान चा छी, ते जको-जको बाता वाजिब छी। ते जको-जको पवित्र छी,ते जको-जको बाता सुहावनीया छी, ते जको-जको बाता मन भावनीया छी। यानि जको सदगुण ते प्रशंसा चीया बाता छी, वांचे उपर ध्यान लाले करा।
यूंही हे घराआले, तम्ही वी समझदारी लारे घराआलीया लारे जीवन बितावा। ते असतरीया नु निर्बल चीज जाणती कर वांचा कद्दर करा, हा समझती कर कि अम्ही ङोनी जीवन चे वरदान चे वारिस छिऊं, जाये कनु तम्चीया प्राथना रुकती ना जाओ।