16 कांकि प्रभु आप ही स्वर्ग़ा कनु उतरी ते ओ बेले ललकार, ते प्रधान दूता चा साङ सुणीजी, ते नरीकारा ची तुरही फूकली जई, ते जको मसीह मां विश्वास करने आले मरले, वे पेहले जीते हुती जाये।
मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि जको भिले, वांचे महु कोच्छ इसड़े छी कि जब तक मैं इन्साना चे पूता नु ओचे राज़ मां आते हुले नी ङेखती गिहे, तब तक मौत चा स्वाद कङी नी चाखे।”
ईशु ने ओनु केहले, “तु आप ही केहती ङिले, बल्कि मैं तम्हानु ईं वी किहे पला कि हमा कनु तम्ही मैं इन्साना चे पूता नु, सर्वशक्तिमान चे सज़्ज़े पासु ब़ेहले, ते आसमाना चे बदला उपर आते ङेखा।”
पर प्रभु चा ङिओ चोरा आलीकर आती जई। ओ ङिओ आसमान बङी हड़बड़ाहट ची अवाजी लारे जता रिही ते सारीया चीजा तपती कर पिघलती जाये ते धरती ते विचे उपर चे सारे काम ब़लती जाये।
पर प्रधान स्वर्ग़दूत मीकाईल तक ने जब मूसा ची लाश चे बारे मां शैताना लारे वाद-विवाद करे पलता, तां ओनु बुरे-भले वी ना केहती कर दोष लावणे ची वी हिम्मत कोनी करली, सेर्फ इतने केहले, “प्रभु तनु फटकार ङियो।”
जब मैं बल्ति ङेखले, तां आसमाना चे आधे मां हेक बाजा नु उङरते ते ऊंची अवाजी लारे ईं केहते सुणले, “वां तीन स्वर्ग़दूता ची तुरही ची अवाजी ची वजह जाये बजाणे हालि बाकि छै धरती चे रेहणे आला उपर हाय हाय हाय!”