तां वाणे आपणे चैला नु हेरोदियां चे लारे, ओचे गोढु ईं केहणे वास्ते भेज़ले, “हे गुरु, अम्ही जाणु कि तु सच्चा छी, ते नरीकारा चा मार्ग़ सच्चाई लारे सिखावी, ते काई परवाह ना करी, कांकि तु इन्साना चे मुँह ङेखती कर बाता ना करी।
“हे कप्पटी शास्त्री ते फरीसी, तम्चे उपर हाय! तम्ही इन्साना वास्ते स्वर्ग़ चे राज़ चे दरवाजे बन्द करती नाखा, ना तां आप ही ओचे मां जावा, ते ना ओचे मां जाणे आला नु जऊं ङिया।
नरीकार, जाई सेवा मैं आपणी आत्मा लारे ओचे पूता चे सुसमाचार चे बारे मां करे, ओही माया ग़वाह छै कि, मैं किवें आपणी प्राथना मां लगातार तम्हानु याद करता रिहे।
अम्ही वां ब़ोहता आलीकर कोनी, जको आपणे फायदे वास्ते नरीकारा चे वचना मां मिलावट करी। पर अम्ही मन ची सच्चाई लारे, ते नरीकारा चे तरफु ते नरीकारा नु मौजुद जाणती कर मसीह मां ब़ोलु।
पर अम्ही लज़्ज़ा चे गुप्त कामा नु त्याग़ती ङिले, ते ना ही चतराई लारे टुरु, ते ना ही नरीकारा चे वचना मां मिलावट करु, पर सच्चाई नु उजागर करु, नरीकारा चे सामणे हर हेक इन्सान चे विवेक मां आपणी भलाई ब़िसाणु।
कि नरीकारा चे लौका ची रखवाली करा जको तम्चे आधे मां छी, ते ईं दब़ाव लारे ना ते नरीकारा ची इच्छा चे अनुसार, खुशी लारे, ते नीच कमाई वास्ते ना, पर मन लाती कर।
वांचे उपर हाय! कांकि जेह्णे कैन चे मार्ग़ नु चुणती गेले, ते धन-दौलत ची लालच ची वजह वाणे वाहो गलती करली, जको बिलाम ने करली हुती। ते कोरह आलीकर विरोध करती कर नाश हुले।