Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




1 पतरस 2:7 - ओङ राजपूत

7 तम्चे वास्ते जको विश्‍वास करा, ओ पत्थर बेशकीमती छै। पर जको विश्‍वास ना करी, वांचे वास्ते पवित्रशास्त्र हा किहे, “कारीगरा ने जिसे पत्थरा नु बेकार समझती कर काढ़ती नाखले हुते, ओही कूणे चा पत्थर बणती गेला,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




1 पतरस 2:7
26 Iomraidhean Croise  

ईशु ने वानु केहले, “का तम्ही कङी पवित्रशास्त्र मां हा कोनी पढ़ले, “ ‘जिसे पत्थरा नु राजमिस्त्रीया ने निक्‍कमे ठहराले हुते, ओही कूणे चा सिरे चा पत्थर हुती गेला, ईं प्रभु ची ओर कनु हुले ते अम्ची नजरी मां अदभोत छै’?


कि ओ नेरीया जातिया नु सोज़ले ङेणे वास्ते ज्योति ते दुधे खौद्द ची प्रजा इस्राएल चे वास्ते महिमा हो।”


बल्ति शमौन ने ओनु आशीष ङिती कर, ओची आई मरियम नु केहले, “ङेख, ओ तां इस्राएल मां ब़ोहता चे ढेणे ते खड़े हुवणे वास्ते, हेक इसड़ा चैन्ह हुवणे वास्ते ठहराला गेला, जाये विरोध मां बाता करलीया जाये।


ईशु ने वांची तरफ ङेखती कर केहले, “बल्ति ईं का लिखले पले, “ ‘जिसे पत्थरा नु राजमिस्त्रीया ने निक्‍कमे ठहराले हुते, ओही कूणे चा सिरा हुती गेला।’


ते वां लौका ने असतरी नु केहले, “हमा अम्ही दुधे केहणे लारे ही विश्‍वास ना करु, कांकि अम्ही आप ही सुणती गेले, ते जाणु कि हाओ ही सच्‍चमां संसारा चा उद्धारकर्ता छै।”


“ऐवास्ते हे राजा अग्रिप्पा, मैं ओ स्वर्ग़ीय दर्शन ची बात कोनी टाड़ली,


पर नरीकार इस्राएलीया चे बारे मां किहे, “मैं हर ङिओ हेक आज्ञा ना मनणे आली हठीली, ते वाद-विवाद करने आली प्रजा नु स्वीकार करने वास्ते हाथ फैलाली रेहला।”


प्राथना करा कि मैं यहूदिया प्रदेस चे अविश्‍वासी लौका कनु बचला रिहे, ते माई वा सेवा जको यरुशलेम वास्ते छै, उठले नरीकारा चे लौका नु भाओ,


जको नाश हुवी पले, वांचे वास्ते अम्ही मौत ची भयानक बद्दबू छिऊं। जको उद्धार गेहणे आले छी वांचे वास्ते अम्ही जीन्दगी ची खुश्बु छिऊं। पर काये मां छै इसड़े काम करने ची काबलीयत?


ते तम्ही ओचे मां भरपूर हुती गेले छिवा जको सारी प्रधानता ते अधिकारा चा शिरोमणी छै।


कांकि अम्ही वी पेहले, बेअक्‍कल, ते आज्ञा ना मनणे आले, ते वहमा मां ढेले आले, ते हर हेक रंगा ची इच्छा ते सोख भोग़णे चे गुलाम हुते, ते बैरबन्दी, ते खार खाणे मां जीन्दगी गुजारते, ते किज़ड़े हुते, ते हेके ङुजे लारे बैर राखते।


विश्‍वासा लारे ही राहाब नांवा ची वेश्या, आज्ञा ना मनणे आला लारे नाश कोनी हुली, कांकि विणे भेदीया नु सही सलामत राखले हुते।


ऐवास्ते अम्ही ओ विश्राम मां जाणे वास्ते पूरा जत्तन करु, कि कुई जन वांचे आलीकर आज्ञा ना मनणे उपर वंचित रेहती जाओ।


अगर तम्ही ओनु ङेखले कोनी, बल्ति वी तम्ही ओचे लारे प्रेम राखा। अगर तम्ही ओनु हमा ङेख ना सग़ा, पर बल्ति वी ओचा विश्‍वास करा ते हर हेक इसड़ी खुशी लारे भरीले आले छिवा, जको गिणती चे ब़ाहरु ते महिमा लारे भरीला आला छै।


ओचे गोढु आती कर, जानु बन्दा ने तां निक्‍कमे ठहराले, पर नरीकारा चे गोढु चुणला आला, ते बेशकीमती जीता जाग़ता पत्थर छै।


हेक इसड़ा पत्थर जाये कनु वे ठोकर खई, हेक इसड़ी चट्टान जाये उपर वे फिसलती कर ढेती पड़ी।” वे वचना मां विश्‍वास ना करने चाहवी, ऐवास्ते वे ठोकर खाती कर ढेती पड़ी। हाओ वांचे भाग़ा मां लिखले पले।


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan