हे ब़ाले, तम्ही नरीकारा ची छिवा, ते तम्ही मसीह चे दुश्मना उपर जय पाली, कांकि जको तम्चे मां रेहणे आला नरीकार, ते संसारा मां रेहणे आले शैताना कनु, बङा छै।
ते वे मैमणे चे लुहींया ची वजह कनु, ते आपणी ग़वाही चे वचन ची वजह कनु, ओचे कनु जीतती गेले, ते वाणे आपणे प्राण नु प्यारे कोनी जाणले, इठे तक कि मौत नु वी सहन करती गेले।
बल्ति मैं हेक शीशे जिसड़ा समुन्दर ङेखला, ओ यूं हुता जिंवे ओचे मां जाखते मिड़ले आले हो, ते ओ ङरावणे ढौरा उपर, ते वे मूर्ति उपर, ते ओचे नांवा चे अंक उपर जीतले हुते, वानु मैं शीशे चे समुन्दरा चे गोढु नरीकारा ची वीणा नु चली भि ले ङेखले।
“जाये कान हो वे सुणती गिहो कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, ओनु मैं लुकले आले मन्ने महु ङी, ते ओनु हेक चिट्टा पत्थर वी ङी, ते ओ पत्थरा उपर हेक नां लिखले आले हुवी, जानु ओचे गेहणे आले चे सिवाय नेरे कुई नी जाणी।
“जाये कान हो वे सुणती गिहो, कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, मैं ओनु ओ जीवन चे दरख्ता कनु जको नरीकारा चे स्वर्ग़ लौक मां छै, फल खाणे नु ङी।
जको जीतती जई, ओनु मैं आपणे नरीकारा चे मन्दरा मां हेक खम्बा बणावी, ते ओ बल्ति कङी ब़ाहर नी निकली, ते मैं आपणे नरीकारा चे नां ते आपणे नरीकारा चा शहर यानि नवें यरुशलेम शहरा चे नां, जको माये नरीकारा चे गोढु कनु स्वर्ग़ा कनु उतरने आला छै, ते आपणे नां, ओचे उपर लिखी।
जको जीतती जई ओनु यूं करती चिट्टी ओढ़णी घलाली जाये, ते मैं ओचे नां जीवन ची किताबे महु किसी रीति लारे नी कटी, पर ओचे नां आपणे ब़ा ते ओचे स्वर्ग़दूता चे सामणे मनती गिही।