Psailm 10:3 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

³ Óir ċuaiġ an droċḋuine ag maíoṁ as mian a ċroí: agus molann sé an duine santaċ, a mbíonn fuaṫ ag Dia air.

Psalma Ḋaiḃí 1836

³ Oir, an droċ‐ḋuine muiḋfiġ fonn, Agus mian a ċroiḋe féin: ’Sna dáoine santaċ mollan se, Ge beag air Ḋia a méin.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Oír maóiḋiġ an ciontaċ fonn a ċroiḋe, agus beannuiġiḋ sé an sanntaċ, noċ ḟúaṫuiġios an TIĠEARNA.

Psailm 10:3 Iomraidhean Croise

Psailm 35:21

Ṫugadar aġaiḋ a gcraois orm, agus dúradar: Mo náire ṫú, mo náire ṫú, naċ iad ár súile féin a ċonaic é?

Psailm 49:18

Óir ċoṁ fada agus ṁair sé, ṁeas sé é féin ina ḟear áṁar: agus ċoṁ fada agus bíonn tú mar is maiṫ leat féin, beiḋ an saol do do ṁolaḋ.

Psailm 49:6

Tá dream ann a ṫéas i muinín a maoine: agus a ṁaíos as méid a saiḃris.

Psailm 5:6

Scriosfaiḋ tú luċt laḃarṫa na mbréag: beiḋ gráin ag an Tiarna ar an duine fuilteaċ agus ar an duine fealltaċ araon.

Psailm 52:1

Cad ċuige a mbíonn tú ag maíoṁ, a ṫíoránaiġ: go ḃfuil ar do ċumas olc a ḋéanaṁ?

Psailm 94:4

Ca ḟad a ḃeiḋ an ċaint ḋíṁeasúil seo ag luċt uile na míġníoṁarṫa: agus a ḋéanfaiḋ siad mórtas uaiḃreaċ?