Kä bi nɛɛku tin ci li̱w rɔ̱ nyɔk kɛ tëk, bi pua̱nykiɛn rɔ̱ jiɛc li̱th. Kä yɛn nɛy tin cieŋ rɛy tuɔ̱ɔ̱r, jiacɛ rɔ̱ kä kɛtdɛ diit tɛthä lɔaac! Ce̱tkɛ min la thäc juaac a keer wi̱i̱ muɔ̱ɔ̱n, inɔ bi Kuoth Nhial nɛy tin ci li̱w jiɛc muun.
“A dëë kɛ ku kän rɛy bumä ɣɔaa ɛ jëk ɛmɛ? Kua dëë kɛ kän kä lia̱a̱? Kä bɛ̈cdu a ni kä lö lia̱a̱? Kä däkdu a ni kä lö cieŋ jɔɔkni? Bia kä kɛ, kɛ ɣöö thilɛ ɣä kɔ̱a̱c lɔaac kɛ kɛ.
Kä yɛn ji̱ Ka-pɛr-ni-äm, ɛ yɛn i̱ ba yɛ kap nhial? Ëëy ba yɛ naŋ ni piny guäth li̱eth! Kɛ ɣöö mi ca lät tin ga̱ykɛ naath la̱t rɛy Thɔ-dɔm ce̱tkɛ tëë ca la̱t rɛydun, dee kɛ ŋot thi̱n amäni wa̱lɛ.
Kä cua nɛy ti ci li̱w nɛn, nɛy tin di̱t kɛnɛ tin tɔatni, cuŋkɛ nhiam kɔam kuäärä, kä ca buɔkni lëëp. Ca bok dɔ̱diɛn min la bok teekä lɛp bä. Kä cua nɛy tin ci li̱w luk ce̱tkɛ lätkiɛn tëë ca gɔ̱a̱r rɛy buɔkni.