17 Kä bɛ a riɛk kä män tin ruët kɛnɛ tin lueth ɛn ni̱ni tɔ̱tɔ̱!
A ci män thal ni gaatkiɛn ala mi̱eth, kɛ kui̱ rikä min ci ben kä nɛɛkä.
Kä bi Tha-mɛ-ria jiäkɛ rut, kɛ ɣöö lo̱kɛ Kuothdɛ. Ba ji̱kɛ näk kɛ mut ba gaatkiɛn ŋuɔk ni dhoon, kä ba ruëtni määnkiɛn rɛ̈t kä piny bä.”
Kä ɛŋu mi dëë thiec kä Kuoth Nhial i̱ derɛ lät kɛ nɛy ɛti? Jak ni mänkiɛn kä rol! Kä ɛ thinkiɛn thil cak!
Kä cukɛ jɛ jiök i̱, “Ji̱n liŋi min latkɛ ɛ nɛy ti̱ti̱?” Cu Yecu kɛ jiök i̱, “Ɣɔ̱ɔ̱n, /ka̱nɛ jɛ met kuɛn i̱, ‘Thok gan ti dööth kɛnɛ gaat ti lueth cia liak rialikä kɛ kui̱dun’?”
Kä a ram mi te rɛy kakä /ci loc wi̱c kɛ ɣöö bɛ bi̱i̱dɛ wä ka̱n.
Palɛ Kuoth kɛ ɣöö /ci nɛmɛ bi ben kɛ jiɔam.
Riɛk akɛ män tin ruët kɛnɛ tin lueth ɛn ni̱ni tɔ̱tɔ̱! Kɛ ɣöö bɛ tekɛ jiath lɔaac mi di̱i̱t wi̱i̱ muɔ̱ɔ̱n, kä bi waŋ lɔaac tekɛ kɛn nɛy tɔ̱tɔ̱.
Kɛ ɣöö bi ni̱n ben ti bikɛ wee i̱, ‘Ca rol poth kɛnɛ män ti /ka̱n gaat met dap, kɛ thi̱n ti /ka̱n met luɛth.’