Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 9:10 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

10 เรา​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ​ให้​แก่​เทือกเขา และ​ร้อง​คร่ำครวญ​ให้​แก่​ทุ่ง​หญ้า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เพราะ​มัน​กลาย​เป็น​ที่​รก​ร้าง​จน​ไม่​มี​ผู้​ใด​ผ่าน​ไป และ​ไม่​มี​เสียง​ฝูง​โค​ส่ง​เสียง​ร้อง​ถึง​กัน​และ​กัน ทั้ง​นก​ใน​อากาศ​และ​สัตว์​ป่า หนี​ไป​กัน​หมด​แล้ว

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

10 ข้าพเจ้าจะร้องไห้และครวญครางเพราะภูเขานั้น และคร่ำครวญเพราะทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร เพราะว่ามันถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครผ่านไปมา ไม่ได้ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์ ได้หนีไปเสียแล้ว

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

10 เราจะร้องไห้และครวญครางเหตุ​ภู​เขานั้น และคร่ำครวญเหตุลานหญ้าในถิ่นทุ​รก​ันดารเพราะว่ามันถูกเผาเสีย ไม่มี​ผู้​ใดผ่านไปมา ไม่ได้​ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์​ได้​หนี​ไปเสียแล้ว

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

10 ข้าพเจ้าจะร้องไห้คร่ำครวญเพื่อภูเขาทั้งหลาย และเปล่งคำคร่ำครวญเรื่องทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ที่ถูกทิ้งร้าง มันถูกทอดทิ้ง ไม่มีใครสัญจรไปมา ไม่ได้ยินเสียงสัตว์ร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์ทั้งปวง ก็หนีไปหมด

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

10 พระยาห์เวห์​พูด​ว่า “เรา​จะ​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ให้​ภูเขา และ​เรา​จะ​ร้องเพลง​งานศพ​ให้​ทุ่งหญ้า​ใน​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง เพราะ​พวกมัน​ถูก​ทิ้ง​ร้าง​ว่างเปล่า เพื่อ​จะได้​ไม่มีใคร​เดิน​ผ่านมา และ​พวกมัน​ก็​ไม่​ได้ยิน​เสียง​วัว​ใน​แผ่นดิน​นั้น แม้แต่​นก​บน​ท้องฟ้า​ไป​จนถึง​สัตว์ป่า​ก็​หนี​ไป​กัน​หมด​แล้ว พวกมัน​ไป​กัน​หมด​แล้ว

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

10 เรา​จะ​จับ​ทำ​การ​น้ำตาไหล​แล​ร้อง​คราง​เพราะ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย, แล​จะ​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เพื่อ​ทาง​ทุ่งนา​แห่ง​ป่า​ดอน, เพราะ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย​แล​ทุ่งนา​ทั้งปวง​นั้น​ไหม้​เสีย​หมด​แล้ว, จนชั้น​คน​หนึ่ง​คน​ใด​จะ​ไป​ตลอด​ทาง​นั้น​มิได้, แล​ไม่​มี​ใคร​ได้ยิน​เสียงร้อง​ของ​ฝูง​วัว, ทั้ง​ฝูง​นก​ใน​อากาศ​แล​สัตว์​ของ​เลี้ยง​หนี​ไป​แล้ว, สัตว์​เหล่านั้น​ไป​เสีย​หมด.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 9:10
30 Iomraidhean Croise  

ดู​เถิด เรา​จะ​ทำให้​เจ้า​เป็น​เครื่อง​นวด​ข้าว​ใหม่ ทั้ง​คม​และ​มี​ฟัน เจ้า​จะ​นวด​บด​เทือกเขา และ​เจ้า​จะ​ทำให้​เนิน​เขา​เป็น​เหมือน​แกลบ


แม้ว่า​สถาน​ที่​ของ​เจ้า​ถูก​พัง​ทลาย และ​เป็น​ที่​ร้าง แผ่นดิน​เสียหาย แต่​บัดนี้​บรรดา​ผู้​อยู่​อาศัย​ใน​ที่​ของ​เจ้า​มี​อย่าง​ล้นหลาม​ใน​แผ่นดิน และ​พวก​ที่​พยายาม​กำจัด​เจ้า​ให้​หมด​สิ้น​จะ​อยู่​ห่าง​ไกล​มาก


ผู้​เลี้ยงดู​ฝูง​แกะ​หลาย​คน​ได้​ทำ​ให้​สวน​องุ่น​ของ​เรา​เสียหาย พวก​เขา​ได้​เหยียบ​ย่ำ​ไร่​ของ​เรา และ​ทำ​ให้​ไร่​อัน​น่า​ชื่นชม​ของ​เรา เป็น​ถิ่น​ทุรกันดาร​อัน​รกร้าง


พวก​เขา​ทำ​ให้​ไร่​นั้น​รกร้าง มัน​รกร้าง​อยู่​เบื้อง​หน้า​เรา ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​ถูก​ทำ​ให้​เป็น​ที่​รกร้าง แต่​ก็​ยัง​ไม่​มี​ใคร​ใส่​ใจ


แผ่นดิน​จะ​แห้งผาก และ​หญ้า​ใน​ทุ่ง​ทุก​แห่ง​จะ​เหี่ยว​เฉา​นาน​แค่​ไหน เพราะ​พวก​ที่​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​ชั่วร้าย สัตว์ป่า​และ​นก​ตาย​สิ้น พวก​เขา​ก็​ยัง​พูด​อีก​ว่า “พระ​องค์​จะ​ไม่​เห็น​ว่า​อะไร​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​พวก​เรา”


ลา​ป่า​ยืน​บน​เนิน​เขา​สูง​ที่​เตียน พวก​มัน​กระหืด​กระหอบ​สูด​ลม​เหมือน​หมาใน สายตา​ไม่​ดี เพราะ​ไม่​มี​พืช​ผัก”


สิงโต​ได้​คำราม​ใส่​เขา คำราม​เสียง​ดัง พวก​สิงโต​ทำ​ให้​แผ่นดิน​ของ​เขา​รกร้าง เมือง​ของ​เขา​ถูก​เผา​และ​ไม่​มี​ผู้​ใด​อาศัย​อยู่


พวก​เขา​ไม่​ได้​พูด​ว่า ‘พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อยู่​ไหน ผู้​ที่​นำ​พวก​เรา​ขึ้น​มา​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ ผู้​นำ​พวก​เรา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ใน​แผ่นดิน​ที่​เป็น​ทะเล​ทราย​และ​เป็น​หลุม​ทราย ใน​แผ่นดิน​แห้ง​แล้ง​และ​ปราศจาก​ชีวิต ใน​แผ่นดิน​ที่​ไม่​มี​ใคร​เดิน​ทาง​ผ่าน หรือ​อาศัย​อยู่’


“แผ่นดิน​เต็ม​ไป​ด้วย​คน​ผิด​ประเวณี แผ่นดิน​ร้อง​คร่ำครวญ​เพราะ​คำ​สาปแช่ง และ​ทุ่ง​หญ้า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​แห้งเหือด ทาง​ดำเนิน​ชีวิต​ของ​พวก​เขา​ชั่วร้าย และ​ใช้​อำนาจ​อย่าง​ไม่​ยุติธรรม


ประชา​ชาติ​หนึ่ง​จาก​ทิศ​เหนือ​ได้​มา​โจมตี​บาบิโลน และ​จะ​ทำ​ให้​แผ่นดิน​เป็น​ที่​รกร้าง จะ​ไม่​มี​ผู้​ใด​อาศัย​อยู่ ทั้ง​มนุษย์​และ​สัตว์​จะ​เตลิด​หนี​ไป”


จง​ตัด​ผม​ของ​เจ้า​และ​โยน​ทิ้ง​ไป ร้อง​คร่ำครวญ​ที่​เนิน​เขา​สูง เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ปฏิเสธ และ​ทอดทิ้ง​ยุค​ที่​พระ​องค์​กริ้ว’”


ความ​ยินดี​ของ​ข้าพเจ้า​หมด​สิ้น​ไป ข้าพเจ้า​ระทม​ใจ


ข้าพเจ้า​ร้อง​ร่ำไห้​กับ​สิ่ง​เหล่า​นี้ จน​น้ำ​ตา​ไหล​พราก ยาก​เหลือ​เกิน​ที่​จะ​หา​ใคร​ปลอบ​ประโลม​ข้าพเจ้า​ได้ และ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​มี​ความ​กล้า​กลับ​ขึ้น​มา​อีก ลูกๆ ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​ทุกข์​เช่น​นี้ ก็​เพราะ​ศัตรู​ชนะ​แล้ว


ตา​ของ​ข้าพเจ้า​พร่าพราย​จาก​การ​ร้องไห้ จิต​วิญญาณ​ของ​ข้าพเจ้า​ว้าวุ่น ข้าพเจ้า​ใจ​แทบ​ขาด​ด้วย​ความ​เศร้า ก็​เพราะ​ธิดา​แห่ง​ชน​ชาติ​ของ​ข้าพเจ้า​ถูก​สังหาร ทารก​และ​เด็ก​หมด​เรี่ยวแรง อยู่​ใน​ที่​สาธารณะ


เพราะ​ภูเขา​ศิโยน​เป็น​ที่​รกร้าง พวก​หมา​ใน​จึง​วนเวียน​หา​เหยื่อ​อยู่​บน​นั้น


“ถ้า​เรา​ให้​สัตว์​ป่า​ผ่าน​เข้า​มา​ใน​แผ่นดิน และ​ทำ​ความ​เสีย​หาย​มาก​จน​ทำ​ให้​แผ่นดิน​เป็น​ที่​รกร้าง และ​ไม่​มี​ผู้​ใด​สามารถ​ผ่าน​เข้า​ไป​ได้​เพราะ​สัตว์​ป่า”


“บุตร​มนุษย์​เอ๋ย บัดนี้​เจ้า​จง​ร้อง​คร่ำครวญ​ถึง​เมือง​ไทระ


จะ​ไม่​มี​เท้า​ของ​มนุษย์​คน​ไหน​เดิน​ผ่าน​ไป จะ​ไม่​มี​เท้า​ของ​สัตว์​ป่า​ตัว​ไหน​เดิน​ผ่าน​ไป มัน​จะ​ไม่​เป็น​ที่​อยู่​อาศัย​เป็น​เวลา 40 ปี


และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​แผ่นดิน​วิบัติ​และ​เป็น​ที่​รกร้าง และ​ความ​ยโส​ใน​พละ​กำลัง​จะ​จบ​สิ้น​ลง และ​เทือก​เขา​ของ​อิสราเอล​จะ​เป็น​ที่​รกร้าง​จน​ไม่​มี​ผู้​ใด​ผ่าน​ไป


ไม่​ว่า​พวก​เจ้า​อาศัย​อยู่​ที่​ใด​ก็​ตาม เมือง​จะ​พินาศ และ​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง​จะ​พัง​ทลาย แท่น​บูชา​ของ​พวก​เจ้า​ก็​จะ​พินาศ​และ​พัง​ทลาย รูป​เคารพ​ของ​พวก​เจ้า​แตก​หัก​และ​พัง​พินาศ แท่น​เผา​เครื่อง​หอม​ของ​พวก​เจ้า​ถูก​ฟัน​ล้ม​ลง และ​สิ่ง​ที่​พวก​เจ้า​สร้าง​ขึ้น​จะ​ไม่​เหลือ​แม้​แต่​ซาก


เพราะ​เหตุ​นี้ แผ่นดิน​จึง​ร้อง​คร่ำครวญ และ​ทุก​คน​ที่​อยู่​อาศัย​ใน​แผ่นดิน​ก็​เศร้า​สลด นอกจาก​นั้น​บรรดา​สัตว์​ใน​ไร่​นา นก​ใน​อากาศ และ​แม้​แต่​ปลา​ใน​ทะเล​ก็​ยัง​ถูก​พราก​ไป


บรรดา​ปุโรหิต​เอ๋ย จง​สวม​ผ้า​กระสอบ​และ​ร้องไห้​ฟูมฟาย บรรดา​ผู้​รับใช้​ที่​แท่น​บูชา​เอ๋ย จง​ร้อง​รำพัน ไป​เถิด และ​จง​สวม​ผ้า​กระสอบ​ตลอด​ทั้ง​คืน บรรดา​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า เพราะ​งด​การ​ถวาย​เครื่อง​ธัญญ​บูชา​และ​เครื่อง​ดื่ม​บูชา ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ท่าน


โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ข้าพเจ้า​ร้อง​เรียก​ถึง​พระ​องค์ เพราะ​ไฟ​ได้​เผา​ไหม้​ทุ่ง​หญ้า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เปลวไฟ​ได้​ลุก​ไหม้​ต้นไม้​ใน​ทุ่ง​ทั้ง​หมด


โอ พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย จง​ฟัง​เสียง​ร้อง​คร่ำครวญ​ของ​ข้าพเจ้า​ถึง​ความ​ตาย​ของ​ท่าน


ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​จอม​โยธา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้ “จะ​มี​การ​ร้องไห้​ฟูมฟาย​ตาม​ถนน​หนทาง และ​พวก​เขา​จะ​พูด​กัน​ด้วย​ความ​ปวด​ร้าว​ที่​ลาน​ชุมนุม​ว่า ‘โธ่​เอ๋ย โธ่​เอ๋ย’ พวก​เขา​จะ​เรียก​ชาว​ไร่​ให้​มา​ร้อง​รำพัน และ​ให้​บรรดา​ผู้​รับจ้าง​ร้อง​คร่ำครวญ​มา​เพื่อ​ร้องไห้​ฟูมฟาย


ใน​วัน​นั้น จะ​มี​คน​ที่​ใช้​สุภาษิต​ถากถาง​เจ้า และ​เขา​จะ​ร้อง​คร่ำครวญ​ดังนี้​ว่า ‘พวก​เรา​ยับเยิน​อย่าง​สิ้นเชิง พระ​องค์​เปลี่ยน​ส่วนแบ่ง​ซึ่ง​เป็น​ของ​ชน​ชาติ​ของ​เรา พระ​องค์​เอา​ไป​จาก​เรา​ได้​อย่าง​ไร พระ​องค์​แบ่ง​ที่​นา​ของ​พวก​เรา​ไป​ให้​แก่​คน​ทรยศ’


ฉะนั้น เป็น​เพราะ​พวก​ท่าน ศิโยน​จะ​ถูก​ไถ​เหมือน​เป็น​ไร่​นา เยรูซาเล็ม​จะ​กลาย​เป็น​กอง​ซาก​ปรัก​หักพัง และ​ภูเขา​ของ​พระ​ตำหนัก​จะ​เป็น​ดง​ไม้​ทึบ


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan