Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 3:21 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

21 เสียง​ที่​ได้ยิน​มา​จาก​ที่​สูง​เป็น​เสียง​ร้องไห้ และ​อ้อน​วอน​ของ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล เพราะ​พวก​เขา​ได้​หลง​หาย และ​ลืม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เขา​แล้ว

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

21 เขาได้ยินเสียงมาจากที่สูงโล่ง เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตรทั้งหลายของอิสราเอล เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว เขาได้ลืมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

21 เขาได้ยินเสียงมาจากที่​สูง เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตรทั้งหลายของอิสราเอล เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว เขาได้ลืมพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

21 มีเสียงหนึ่งร่ำไห้ดังจากยอดเขาอันเปล่าเปลี่ยว เป็นเสียงร่ำไห้อ้อนวอนของชนอิสราเอล เพราะพวกเขาได้บิดเบือนวิถีทางของตน และได้ลืมพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

21 ฟังสิ เสียง​มา​จาก​บน​เนินเขา​โล่งเตียน​เหล่านั้น มัน​เป็น​เสียง​ของ​ลูกๆ​ของ​อิสราเอล​ที่​กำลัง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​และ​อ้อนวอน​อย่าง​น่าสงสาร เพราะ​พวกเขา​ได้​ทำ​ทาง​ของ​ตัวเอง​ให้​คดไป พวกเขา​ได้​ลืม​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกเขา

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

21 มี​เสียงร้อง​ที่​เขา​ได้ยิน​แต่​ที่​สูง​ทั้งปวง, มี​น้ำตาไหล​แล​ความ​อ้อนวอน​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​ทำ​ทาง​ของ​ตัว​คดโกง, แล​เขา​ทั้งปวง​ได้​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ตัว.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 3:21
24 Iomraidhean Croise  

เขา​ร้อง​ต่อ​หน้า​ผู้​คน​ว่า ‘ฉัน​ทำ​บาป และ​บิดเบือน​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง และ​ฉัน​ได้​รับ​อภัย​โทษ


คน​ดำเนิน​ชีวิต​ด้วย​สัจจะ​ย่อม​มี​ชีวิต​ที่​ดำเนิน​ไป​ด้วย​ความ​ปลอดภัย แต่​คน​ที่​คดโกง​จะ​ถูก​จับ​ได้


ความ​โง่​ของ​มนุษย์​ทำลาย​วิถี​ทาง​ของ​ตน​เอง และ​ใจ​ของ​เขา​เกรี้ยวกราด​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า


ผู้​คน​จะ​ขึ้น​ไป​ยัง​ตำหนัก​และ​เมือง​ดีโบน ไป​ยัง​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง​เพื่อ​ร้อง​อ้อนวอน โมอับ​ร้อง​รำพัน​ถึง​เมือง​เนโบ​และ​เมือง​เมเดบา ทุก​คน​โกน​ผม​และ​หนวด​เครา


เพราะ​ท่าน​ได้​ลืม​พระ​เจ้า​แห่ง​ความ​รอด​พ้น และ​ไม่​ได้​จดจำ​ศิลา​อัน​เป็น​ที่​พึ่งพิง​ของ​ท่าน ฉะนั้น ถึง​แม้​ว่า​ท่าน​ปลูก​ต้น​ไม้​พันธุ์​ดี และ​ปลูก​เถา​องุ่น​ที่​มา​จาก​ต่าง​แดน


เจ้า​หวาด​หวั่น​และ​กลัว​ใคร เจ้า​จึง​ได้​พูด​ปด และ​ไม่​ได้​นึก​ถึง​เรา ไม่​ได้​ใส่ใจ เรา​คง​นิ่ง​อยู่​เป็น​เวลา​นาน​ใช่​ไหม จึง​ทำให้​เจ้า​ไม่​เกรง​กลัว​เรา


ผู้​คน​มา​ปล้น​ทุก​แห่ง บน​ที่​สูง​ใน​ทะเลทราย เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กระตุ้น​ให้​เกิด​การ​สู้รบ จาก​สุด​แผ่นดิน​โลก​ด้าน​หนึ่ง​จน​ถึง​อีก​ด้าน​หนึ่ง ไม่​มี​ใคร​อยู่​อย่าง​สันติ​ได้


นี่​คือ​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​เจ้า เรา​ได้​ตวง​ส่วน​นั้น​ให้​แก่​เจ้า​แล้ว เพราะ​เจ้า​ได้​ลืม​เรา​เสีย​แล้ว และ​วางใจ​ใน​สิ่ง​ลวงหลอก


แต่​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ได้​ลืม​เรา​แล้ว พวก​เขา​เผา​เครื่อง​หอม​แก่​สิ่ง​ไร้​ค่า ซึ่ง​ทำ​ให้​พวก​เขา​สะดุด​ใน​ทาง​ที่​พวก​เขา​ไป และ​ใน​หนทาง​ของ​โบราณกาล และ​กลับ​ไป​เดิน​ทาง​ลัด แทน​ที่​จะ​เป็น​ทาง​สาย​ใหญ่


หญิง​สาว​จะ​ลืม​เครื่อง​ประดับ​ของ​เธอ หรือ​เจ้าสาว​จะ​ลืม​ชุด​เจ้าสาว​ได้​อย่าง​นั้น​หรือ ถึง​กระนั้น​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ยัง​ได้​ลืม​เรา​เสีย​แล้ว เป็น​เวลา​นาน​แสน​นาน


จง​แหงน​หน้า​ดู​ที่​เนิน​เขา​สูง​สิ ที่​ไหน​บ้าง​ที่​เจ้า​ไม่​ได้​ไป​หลับ​นอน​กับ​ใคร​มา เจ้า​ได้​นั่ง​คอย​บรรดา​คน​รัก​ที่​ริม​ถนน อย่าง​กับ​ชาว​อาหรับ​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เจ้า​ได้​ทำ​ให้​แผ่นดิน​หมอง ด้วย​ความ​แพศยา​อัน​ร้ายกาจ​ของ​เจ้า


พวก​เขา​จะ​มา​พร้อม​กับ​เสียง​ร้องไห้ และ​ด้วย​คำ​อ้อนวอน​ขอ​ความ​เมตตา เรา​ก็​จะ​นำ​พวก​เขา​กลับ​มา เรา​จะ​ให้​พวก​เขา​เดิน​ไป​ที่​ธารน้ำ เดิน​บน​ทาง​ราบ​เพื่อ​เขา​จะ​ไม่​สะดุด เพราะ​เรา​เป็น​เสมือน​บิดา​สำหรับ​อิสราเอล และ​เอฟราอิม​เป็น​บุตร​หัวปี​ของ​เรา


จง​ตัด​ผม​ของ​เจ้า​และ​โยน​ทิ้ง​ไป ร้อง​คร่ำครวญ​ที่​เนิน​เขา​สูง เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ปฏิเสธ และ​ทอดทิ้ง​ยุค​ที่​พระ​องค์​กริ้ว’”


ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้ “เพราะ​เจ้า​ได้​ลืม​เรา​แล้ว และ​หัน​หลัง​ให้​เรา เจ้า​จะ​ต้อง​รับ​ผิด​ใน​เรื่อง​ความ​มัก​มาก​ใน​กาม​และ​ความ​ใจ​ง่าย​ของ​เจ้า”


พวก​ที่​ประทัง​ชีวิต​และ​หลบ​หนี​ไป​ได้​จะ​ไป​อยู่​ใน​แถบ​ภูเขา และ​โอด​ครวญ​อย่าง​นก​พิราบ​ใน​หุบ​เขา แต่​ละ​คน​จะ​เป็น​เช่น​นั้น​เนื่อง​จาก​บาป​ของ​ตน


แต่​เมื่อ​พวก​เขา​รับ​การ​เลี้ยงดู​ใน​ทุ่ง​หญ้า พวก​เขา​ก็​อิ่ม พวก​เขา​ได้​รับ​จน​อิ่ม​หนำ​แล้ว ใจ​ของ​พวก​เขา​ก็​หยิ่ง​ผยอง​ขึ้น แล้ว​ก็​ลืม​เรา


ด้วย​ว่า อิสราเอล​ได้​ลืม​ผู้​สร้าง​ของ​เขา และ​สร้าง​วัง​ทั้ง​หลาย ยูดาห์​ได้​สร้าง​เมือง​ที่​มี​การ​คุ้มกัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง​เพิ่ม​มาก​ขึ้น ดังนั้น เรา​จะ​จุด​ไฟ​เผา​ตาม​เมือง​ต่างๆ ของ​พวก​เขา และ​ไฟ​จะ​เผา​ไหม้​ป้อม​ปราการ​ของ​เมือง​เสีย”


บรรดา​ผู้​นำ​ของ​ยาโคบ และ​บรรดา​ผู้​ปกครอง​ของ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย จง​ฟัง​เถิด ใคร​เกลียด​ความ​ยุติธรรม และ​ทำ​ทุก​สิ่ง​ที่​ตรง​ให้​คด


ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​พูด​กับ​เขา​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​ตี​ลา​ของ​ท่าน​ถึง 3 ครั้ง​เช่น​นั้น ดู​เถิด เรา​ได้​ออก​มา​ขัด​ขวาง​ท่าน เพราะ​เรา​เห็น​ว่า​ท่าน​ทำ​ตัว​หุนหัน​พลัน​แล่น​ยิ่ง​นัก


ด้วย​เหตุ​ว่า​ความ​เศร้าใจ​ที่​เป็น​ไป​ตาม​ความ​ประสงค์​ของ​พระ​เจ้า​นั้น ทำ​ให้​เกิด​การ​กลับใจ​ซึ่ง​นำ​ไป​สู่​ความ​รอด​พ้น ซึ่ง​จะ​ทำ​ให้​ไม่​มี​ใคร​เสียใจ​ใน​เรื่อง​นี้ แต่​ความ​เศร้าใจ​อัน​เนื่อง​มา​จาก​วิสัย​โลก​นำ​ไป​สู่​ความ​ตาย


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan