Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




เยเรมีย์ 2:13 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

13 ด้วย​ว่า​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ได้​กระทำ​ความ​ชั่ว 2 ประการ​คือ พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​เรา​ผู้​เป็น​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต และ​เขา​ได้​ขุด​บ่อ​น้ำ​ให้​แก่​ตน​เอง บ่อ​น้ำ​ที่​พัง​ซึ่ง​เก็บ​น้ำ​ไม่​ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac


Tuilleadh tionndaidhean

ฉบับมาตรฐาน

13 “เพราะว่าประชากรของเราได้ทำความชั่วถึงสองประการ เขาได้ทอดทิ้งเรา ซึ่งเป็นน้ำพุที่มีน้ำแห่งชีวิต แล้วสกัดบ่อน้ำไว้สำหรับตนเอง เป็นบ่อแตกที่ขังน้ำไม่ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

13 เพราะว่าประชาชนของเราได้กระทำความชั่วถึงสองประการ เขาได้ทอดทิ้งเราเสียซึ่งเป็นแหล่งน้ำเป็น แล​้วสกัดหินขังน้ำไว้สำหรับตนเอง เป็นถังน้ำแตก ซึ่งขังน้ำไม่​ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

13 “ประชากรของเราทำบาปถึงสองสถานคือ พวกเขาได้ละทิ้งเรา ผู้เป็นธารน้ำซึ่งให้ชีวิต และได้สร้างบ่อน้ำรั่วให้ตนเอง ซึ่งเก็บน้ำไว้ไม่อยู่

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

13 “ที่​เรา​พูด​อย่างนี้ เพราะ​คน​ของเรา​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​ชั่วร้าย​ต่อเรา​สองอย่าง คือ พวกเขา​ได้​ละทิ้ง​เรา​ซึ่ง​เป็น​น้ำพุ​ที่​ไหลริน เพื่อ​จะได้​ขุด​แอ่ง​เก็บน้ำ​สำหรับ​ตัวเอง แต่​แอ่งน้ำ​พวกนั้น​เป็น​แอ่งน้ำ​แตก​ที่​กักเก็บ​น้ำ​ไม่ได้

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

13 เพราะ​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​ประพฤติ​ความ​ชั่ว​สอง​อย่าง, คือ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ละทิ้ง​เรา​ผู้​เป็น​น้ำพุ​ประกอบ​ด้วย​น้ำ​มี​ชีวิต, แล​ได้​ถาก​อ่าง​ทั้ง​หลาย​สำหรับ​ตัว, อัน​แตก​เสียแล้ว, ที่​จะ​ไว้​น้ำ​มิได้.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




เยเรมีย์ 2:13
49 Iomraidhean Croise  

เพราะ​พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​เรา และ​ได้​เผา​เครื่อง​หอม​แก่​ปวง​เทพเจ้า และ​ยั่ว​โทสะ​เรา​ด้วย​รูป​เคารพ​ที่​สร้าง​ด้วย​มือ​ของ​พวก​เขา ฉะนั้น​เรา​จึง​กริ้ว​ต่อ​บ้าน​เมือง​นี้​มาก และ​จะ​ไม่​อาจ​ดับ​ได้’


เพราะ​ว่า​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต​สถิต​กับ​พระ​องค์ เรา​มอง​เห็น​แสง​สว่าง​ได้​เนื่อง​จาก​แสง​สว่าง​ของ​พระ​องค์


ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ไป​ใน​โลก ดู​เถิด สิ่ง​ทั้ง​ปวง​ล้วน​ไร้​ค่า​และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม


ปัญญาจารย์​กล่าว​ว่า ไร้​ค่า​ที่​สุด ไร้​ค่า​ที่​สุด ทุก​สิ่ง​ไร้​ค่า​ทั้ง​สิ้น


ปัญญาจารย์​กล่าว​ว่า ไร้​ค่า​ที่​สุด ไร้​ค่า​ที่​สุด ทุก​สิ่ง​ไร้​ค่า​ทั้ง​สิ้น


ฉะนั้น​ข้าพเจ้า​นึก​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ปฏิบัติ​ด้วย​มือ​ข้าพเจ้า และ​การงาน​ที่​ข้าพเจ้า​ลง​แรง​ตรากตรำ ดู​เถิด ทุก​สิ่ง​ช่าง​ไร้​ค่า และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม และ​ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​เป็น​ประโยชน์​ใน​โลก​นี้


เพราะ​ว่า​คน​ที่​ได้​ลง​แรง​ตรากตรำ​ด้วย​สติ​ปัญญา ความรู้ และ​ความ​ชำนาญ ต้อง​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง​ไว้​ให้​แก่​คน​ที่​ไม่​ได้​ลง​แรง​ตรากตรำ​ได้​ใช้​อย่าง​มี​ความ​สุข นี่​ก็​ไร้​ค่า​และ​ไม่​ยุติธรรม​อย่าง​ยิ่ง


เพราะ​ว่า​พระ​เจ้า​ได้​มอบ​สติ​ปัญญา ความรู้ และ​ความ​ยินดี​ให้​แก่​คน​ที่​ทำให้​พระ​เจ้า​พอใจ แต่​พระ​องค์​ทำให้​คน​บาป​ทำ​งาน รวบ​รวม​ผล และ​เก็บ​สะสม ก็​เพียง​เพื่อ​ให้​แก่​คน​ที่​ทำให้​พระ​เจ้า​พอใจ นี่​ก็​ไร้​ค่า​เช่น​กัน และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม


และ​ข้าพเจ้า​ก็​เห็น​แล้ว​ว่า การ​ลง​แรง​ตรากตรำ​และ​ความ​ชำนาญ​งาน​ทุก​ชนิด​เกิด​ขึ้น​จาก​ที่​มนุษย์​อิจฉา​เพื่อน​บ้าน​ของ​ตน นี่​ก็​เป็น​สิ่ง​ไร้​ค่า และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม


โค​รู้จัก​เจ้า​ของ และ​ลา​รู้จัก​ราง​หญ้า​ของ​นาย แต่​อิสราเอล​ไม่​รู้จัก ชน​ชาติ​ของ​เรา​ไม่​เข้าใจ”


วิบัติ ประชา​ชาติ​ที่​ชั่วโฉด ชน​ชาติ​ที่​สุม​ความ​ชั่ว​ไว้​มาก เชื้อสาย​ของ​บรรดา​ผู้​ทำ​ความ​ชั่ว ลูกๆ ไร้​ศีลธรรม พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พวก​เขา​ได้​ดูหมิ่น​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล พวก​เขา​หัน​หลัง​ให้​พระ​องค์


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​ตัก​น้ำ​จาก​บ่อ​แห่ง​ความ​รอด​พ้น​ด้วย​ความ​ยินดี


ฉะนั้น ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า​จึง​ถูก​เนรเทศ​ไป เพราะ​ขาด​ความรู้ บรรดา​ผู้​สูง​ศักดิ์​หิวโหย​จน​ตาย​ไป และ​ผู้​คน​จำนวน​มาก​แห้ง​ตาย​ไป​เพราะ​ความ​กระหาย


ทำไม​เจ้า​จึง​ใช้​เงิน​ของ​เจ้า​เพื่อ​สิ่ง​เหล่า​นั้น​ซึ่ง​ไม่​ใช่​อาหาร และ​ใช้​เรี่ยวแรง​ของ​เจ้า​เพื่อ​สิ่ง​เหล่า​นั้น​ซึ่ง​ไม่​ทำให้​อิ่มเอิบ​ใจ จง​เชื่อฟัง​เรา​ให้​ดี และ​รับประทาน​สิ่ง​ที่​ดี และ​ยินดี​กับ​อาหาร​อัน​ดี​เลิศ


เพราะ​พระ​องค์​กล่าว​ดังนี้​ว่า “แน่ละ​พวก​เขา​เป็น​ชน​ชาติ​ของ​เรา ลูกๆ ที่​จะ​ไม่​ประพฤติ​ผิด​ต่อ​เรา” พระ​องค์​จึง​มา​เป็น​องค์​ผู้​ช่วย​ให้​รอด​พ้น​ของ​พวก​เขา


และ​เรา​จะ​ประกาศ​คำ​ตัดสิน​พวก​เขา เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ของ​พวก​เขา​ที่​ทอดทิ้ง​เรา พวก​เขา​ได้​เผา​เครื่อง​หอม​แก่​ปวง​เทพเจ้า และ​นมัสการ​สิ่ง​ที่​ทำ​ขึ้น​ด้วย​มือ​ของ​เขา​เอง


บรรดา​ผู้​สูงศักดิ์​ของ​เมือง​ให้​ผู้​รับใช้​ของ​เขา​ไป​หา​น้ำ​มา พวก​เขา​ก็​มา​ถึง​บ่อ​น้ำ แต่​เห็น​ว่า​ไม่​มี​น้ำ พวก​เขา​จึง​แบก​ภาชนะ​เปล่า รู้สึก​ทั้ง​ละอาย​ใจ และ​สับสน จึง​คลุม​ศีรษะ​กลับ​มา


พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า เจ้า​ไม่​ยอมรับ​เรา​แล้ว เจ้า​หัน​หลัง​ให้​เรา​ซ้ำ​แล้ว​ซ้ำ​เล่า ดังนั้น​เรา​ได้​ยื่น​มือ​ของ​เรา​ออก​เพื่อ​ลงโทษ​และ​ทำ​ให้​เจ้า​พินาศ เรา​จะ​เปลี่ยน​ใจ​ไม่​ได้​อีก​แล้ว


โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​เป็น​ความ​หวัง​ของ​อิสราเอล ทุก​คน​ที่​ไป​จาก​พระ​องค์​จะ​ได้​รับ​ความ​อับอาย ชื่อ​ของ​บรรดา​ผู้​ที่​หัน​ไป​จาก​พระ​องค์​จะ​ถูก​บันทึก​ใน​แดน​ของ​คน​ตาย เพราะ​พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​เป็น​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต


หิมะ​ของ​เลบานอน เคย​ละลาย​ไป​จาก​เนิน​หิน​หรือ ธาร​น้ำ​เย็นๆ จาก​เทือกเขา จะ​เหือดแห้ง​หรือ


เพราะ​พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​เรา และ​ได้​ดู​หมิ่น​สถาน​ที่​นี้​ด้วย​การ​มอบ​ของ​ถวาย​ให้​แก่​บรรดา​เทพเจ้า ซึ่ง​ทั้ง​พวก​เขา​และ​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา และ​บรรดา​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​ไม่​รู้จัก และ​เพราะ​ว่า​พวก​เขา​ได้​ทำ​ให้​สถาน​ที่​นี้​เต็ม​ไป​ด้วย​ผู้​ไร้​ความ​ผิด​ซึ่ง​ถูก​ฆ่า


มี​ประชา​ชาติ​ใด​ที่​เปลี่ยน​เทพเจ้า​บ้าง แม้​ว่า​จะ​ไม่​ใช่​เทพเจ้า​แท้​จริง แต่​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ได้​เปลี่ยน​จาก​เรา​ซึ่ง​เป็น​บารมี​ของ​พวก​เขา ไป​หา​เทพเจ้า​ซึ่ง​ทำ​สิ่ง​ใด​ให้​พวก​เขา​ไม่​ได้​เลย”


เจ้า​เป็น​เหตุ​ให้​เกิด​เหตุการณ์​นี้​กับ​ตัว​เจ้า​เอง เพราะ​การ​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า ครั้ง​ที่​พระ​องค์​นำ​พวก​เจ้า​ไป​มิ​ใช่​หรือ


ขโมย​ที่​อับอาย​เมื่อ​ถูก​จับ​ได้​เป็น​อย่าง​ไร พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​ก็​จะ​อับอาย​อย่าง​นั้น ทั้ง​พวก​เขา บรรดา​กษัตริย์ ผู้​นำ ปุโรหิต และ​บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พวก​เขา


“ด้วย​ว่า ชน​ชาติ​ของ​เรา​โง่​เขลา พวก​เขา​ไม่​รู้จัก​เรา เขา​เป็น​เด็ก​โง่ ไม่​มี​ความ​เข้าใจ พวก​เขา​ชำนาญ​ใน​การ​กระทำ​ความ​ชั่ว และ​ไม่​รู้​ว่า​กระทำ​ความ​ดี​ได้​อย่าง​ไร”


เพราะ​พวก​คน​ชั่ว​อยู่​ใน​หมู่​ชน​ชาติ​ของ​เรา พวก​เขา​ซุ่ม​รอ​อย่าง​คน​คอย​ดัก​นก พวก​เขา​วาง​กับดัก​เพื่อ​จับ​มนุษย์


บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​เผย​ความ​อย่าง​ผิดๆ ส่วน​บรรดา​ปุโรหิต​ก็​ปกครอง​ไป​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พวก​เขา ชน​ชาติ​ของ​เรา​ก็​ยินดี​ทำ​ตาม แต่​ใน​ที่​สุด​พวก​เจ้า​จะ​ทำ​อย่าง​ไร


เรา​จะ​ได้​ชนะ​ใจ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​ซึ่ง​ได้​ทอด​ทิ้ง​เรา​ไป​เพราะ​รูป​เคารพ​ของ​พวก​เขา


แล้ว​ท่าน​พา​ข้าพเจ้า​กลับ​ไป​ที่​ประตู​พระ​ตำหนัก ดู​เถิด น้ำ​กำลัง​ไหล​ออก​จาก​ใต้​ธรณี​ประตู​พระ​ตำหนัก​สู่​ทิศ​ตะวัน​ออก (พระ​ตำหนัก​หัน​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก) น้ำ​นั้น​ไหล​ลง​มา​จาก​ใต้​ธรณี​ประตู​ทาง​ซ้าย​สุด คือ​ทาง​ใต้​ของ​แท่น​บูชา


เมื่อ​ไม่​นาน​มา​นี้ ชน​ชาติ​ของ​เรา ได้​ลุก​ขึ้น​สู้​เหมือน​กับ​ว่า​เป็น​ศัตรู เจ้า​ริบ​เสื้อ​คลุม​ไป​จาก​บรรดา​ผู้​ที่​เดิน​ผ่าน​มา อย่าง​ไม่​ระวัง​ตัว จาก​บรรดา​ผู้​ที่​กลับ​มา​จาก​สงคราม


โอ ชน​ชาติ​ของ​เรา​เอ๋ย เรา​ได้​ทำ​สิ่ง​ใด​ต่อ​เจ้า​หรือ เรา​ให้​เจ้า​แบก​ภาระ​อะไร จง​ตอบ​เรา


ใน​วัน​นั้น จะ​มี​น้ำพุ​แห่ง​หนึ่ง​พวยพุ่ง​ให้​แก่​พงศ์​พันธุ์​ของ​ดาวิด​และ​บรรดา​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เยรูซาเล็ม เพื่อ​ชำระ​พวก​เขา​ให้​สะอาด​จาก​บาป​และ​มลทิน”


พระ​เยซู​ตอบ​นาง​ว่า “ถ้า​เจ้า​รู้จัก​ของ​ประทาน​จาก​พระ​เจ้า และ​รู้จัก​ผู้​ที่​พูด​กับ​เจ้า​ว่า ‘ขอ​น้ำ​ให้​เรา​ดื่ม​หน่อย​เถิด’ เจ้า​ก็​คง​จะ​ขอ​จาก​ท่าน​ผู้​นั้น และ​ท่าน​ผู้​นั้น​ก็​จะ​ให้​น้ำ​อัน​ก่อ​ให้​เกิด​ชีวิต​แก่​เจ้า”


นาง​พูด​กับ​พระ​องค์​ว่า “นาย​ท่าน ท่าน​ไม่​มี​อะไร​มา​ตัก​น้ำ มิ​หนำซ้ำ​บ่อ​ก็​ลึก​เสีย​ด้วย แล้ว​ท่าน​จะ​เอา​น้ำ​อัน​ก่อ​ให้​เกิด​ชีวิต​มา​จาก​ไหน


แต่​ผู้​ใด​ก็​ตาม​ที่​ดื่ม​น้ำ​ที่​เรา​ให้​จะ​ไม่​มี​วัน​กระหาย น้ำ​ที่​เรา​ให้​แก่​เขา​จะ​กลาย​เป็น​บ่อ​น้ำพุ​ใน​ตัว​เขา พุ่ง​ขึ้น​สู่​ชีวิต​อัน​เป็น​นิรันดร์”


ใน​วัน​สุดท้าย​อัน​เป็น​วัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​งาน​เทศกาล​นั้น พระ​เยซู​ยืน​ขึ้น​กล่าว​ด้วย​เสียง​อัน​ดัง​ว่า “ถ้า​ผู้​ใด​กระหาย​ก็​ให้​เขา​มา​หา​เรา​และ​ดื่ม


พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “ดู​เถิด เจ้า​กำลัง​จะ​สิ้น​ชีวิต​ไป​อยู่​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า และ​ชน​ชาติ​นี้​จะ​ปัน​ใจ​ไป​เชื่อ​ใน​บรรดา​เทพเจ้า​ต่าง​ชาติ​ประหนึ่ง​หญิง​แพศยา​ของ​แผ่นดิน​ที่​พวก​เขา​กำลัง​จะ​เข้า​ไป​อยู่ พวก​เขา​จะ​ทอดทิ้ง​เรา​และ​ไม่​รักษา​พันธ​สัญญา​ที่​เรา​ทำ​ไว้​กับ​พวก​เขา


คน​เหล่า​นี้​เป็น​เสมือน​น้ำพุ​ที่​ปราศจาก​น้ำ และ​เป็น​เมฆ​หมอก​ที่​ถูก​พายุ​พัดพา ความ​มืดมิด​กำลัง​รอ​รับ​พวก​เขา​อยู่


พระ​องค์​ได้​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “สิ้น​สุด​แล้ว เรา​เป็น​อัลฟา​และ​โอเมกา คือ​เป็น​จุด​แรกเริ่ม​และ​จุด​สุด​ท้าย ผู้​ที่​กระหาย เรา​ก็​จะ​ให้​ดื่ม​จาก​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต​โดย​ไม่​ต้อง​เสีย​ค่า​อะไร​เลย


ครั้น​แล้ว​ทูต​สวรรค์​องค์​นั้น​ก็​ให้​ข้าพเจ้า​ดู​แม่น้ำ​ที่​มี​น้ำ​แห่ง​ชีวิต​ซึ่ง​กระจ่าง​ใส​ดุจ​ดัง​แก้ว​เจียระไน ไหล​มา​จาก​บัลลังก์​ของ​พระ​เจ้า​และ​ของ​ลูก​แกะ


พระ​วิญญาณ​และ​เจ้าสาว​กล่าว​ว่า “มา​เถิด” จง​ปล่อย​ให้​ผู้​ที่​ได้ยิน​พูด​ว่า “มา​เถิด” ให้​ผู้​ที่​กระหาย​มา ผู้​ที่​ปรารถนา​จะ​รับ​น้ำ​แห่ง​ชีวิต ก็​ให้​เขา​รับ​โดย​ไม่​ต้อง​เสีย​ค่า​ใช้​จ่าย​อะไร​เลย


เจ้า​ก็​ยัง​ทอด​ทิ้ง​เรา ไป​บูชา​บรรดา​เทพเจ้า ฉะนั้น​เรา​จะ​ไม่​ช่วย​เจ้า​ให้​รอด​อีก


พวก​เขา​จึง​ร้อง​เรียก​ถึง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​พูด​ว่า ‘เรา​ได้​กระทำ​บาป เรา​ได้​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ไป​นมัสการ​พวก​เทพเจ้า​บาอัล​และ​เทพเจ้า​อัชโทเรท แต่​บัดนี้​โปรด​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​จาก​เงื้อมมือ​ของ​ศัตรู และ​เรา​จะ​นมัสการ​พระ​องค์’


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan