13 သင်လာသောအခါ တရောမြို့၌ ကာပု ပါးတွင် ထားခသော ငါ၏ဝတ်ရုံကို ယူလာခ။ စာအုပ်တိကိုပါ ယူလာခ၊ အထူးသဖြင့် သားရီ စာစောင်တိကို ယူလာခပါ။
တစ်စုံတစ်ယောက်က သင်၏အင်္ကျီကို လိုချင်လို့ တရားစွဲလာလျှင် သင်၏ ဝတ်ရုံကိုပါ ချွတ်ပီးလိုက်။
ငါရို့သည် တရောမြို့မှ သင်္ဘောဖြင့် ထွက်ခွာ၍ သာမောသရက်ကျွန်းသို့ တည့်တည့်ဖြတ်၍ ရွက်ရွှင့်လာကြရာ နောက်တစ်နိ့၌ နာပေါလိမြို့သို့ ရောက်ကြ၏။
ထို့ကြောင့် သူရို့သည် မုသိပြည်ကို လျှောက်၍ တရောမြို့သို့ ဆင်းလာကြ၏။
အကြောင်းမူကား ပေါလုသည် သင်ရို့ ငါ့မျက်နှာကို နောက်တဖန် မမြင်ရယာဟု ဆိုသောကြောင့် ထိုသူရို့ အလွန် ဝမ်းနည်းကြသောကြောင့် ဖြစ်၏။ ထို့နောက် ထိုသူရို့သည် ပေါလုအား သင်္ဘောသို့ လိုက်ပို့ကြ၏။
ယခုအချိန်ထိ ငါရို့သည် ငတ်မွတ်လျက်ဟိကြ၏။ ငါရို့၏ အဝတ်အစားများလည်း နွမ်းပါးစုတ်ပြဲလျက်ဟိကြ၏။ ရိုက်ပုတ်ညှည်းဆဲခြင်းကိုလည်း ခံရကြ၏။ တစ်နီရာမှ တစ်နီရာသို့ လှည့်လည်နိန်သော သူတိဖြစ်ကြ၏။
အလုပ်ကို ပင်ပန်းခက်ခဲစွာ လုပ်ကိုင်ရခြင်း၊ မကြာခဏ အိပ်ပျက်ခြင်း၊ ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းနှင့် ရီငတ်ခြင်း၊ မကြာခဏ အစာ ပြတ်လပ်ခြင်း၊ အအီးဒဏ်ခံရခြင်း၊ ဝတ်စရာ လုံလောက်စွာ မဟိခြင်းများကို ငါ ခံရခ၏။