15 သင်သိသည့်အတိုင်း ဖုဂေလုနှင့် ဟေရမောဂင်ရို့ အပါအဝင် အာယှိနယ်၌ ဟိသောလူတိသည် ငါ့အား စွန့်ခွါလားကြလေပြီ။
အာယှိပြည်၌ နှုတ်ကပတ်တရားတော်ကို ဟောပြောရန် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သူရို့ကို ခွင့်ပြုတော်မမူသောကြောင့် ပေါလုနှင့် သူ၏အပေါင်းအဖော်ရို့သည် ဖြူဂိပြည်နှင့် ဂလာတိပြည်သို့ ခရီးဆက်ကြ၏။
ဤသို့ဖြင့် နှစ်နှစ်ပတ်လုံး ဆွေးနွေးခြင်းကိုပြုရာ အာယှိပြည်တွင် နီထိုင်ကြသော ယုဒလူမျိုးရို့နှင့် တခြားလူမျိုးအပေါင်းရို့သည် သခင်ဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တရားတော်ကို ကြားနာရကြ၏။
ထိုသို့ ငါရို့အလုပ်သည်လည်း နာမည်ပျက်ရုံသာမက ကြီးမြတ်သော နတ်ဘုရားမ အာတေမိ၏ ဗိမာန်တော်သည် ပျက်စီးလားမည်ဖြစ်၍ အာယှိပြည်နှင့် တစ်လောကလုံး ကိုးကွယ်သည့် နတ်ဘုရားမ၏ ကြီးမြတ်မှုသည်လည်း ဂုဏ်အသရေ ညှိုးနွမ်းလားမည် ဖြစ်ပါ၏” ဟု ပြောဆို၏။
ပေါလု၏ အဆွီဖြစ်ကြသော နယ်အာဏာပိုင် တချို့ရို့ကလည်း ပွဲခံရာဇရပ်ထဲသို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မအပ်နှံရန် လူလွှတ်၍ တောင်းပန်ကြ၏။
ငါရို့သည် ပါတိပြည်၊ မေဒိပြည်၊ ဧလံပြည်၊ မေသောပေါတာမိပြည်၊ ယုဒပြည်၊ ကပ္ပဒေါကိပြည်၊ ပုန္တုပြည်၊ အာယှိပြည်၊
ပေါလုသည် အာယှိနယ်၌ အချိန် မကုန်ဆုံးစီလိုသဖြင့် ဧဖက်မြို့နားမှဖြတ်၍၊ ဖြစ်နိုင်လျှင် ပင်တေကုတ္တေ ပွဲတော်နိ့အမီ ယေရုဆလင်မြို့သို့ စောလျင်စွာ ရောက်နိုင်ခြင်းငှာ ရွက်ရွှင့်ရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လေ၏။
အာယှိပြည်မှ အသင်းတော်များသည် သင်ရို့အား နှုတ်ဆက်ကြ၏။ အာကုလ၊ ပြစ်ကိလနှင့် သူရို့အိမ်၌ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ကြသည့် အသင်းဝင်များကလည်း သခင်ဘုရား၏နာမတော်ဖြင့် လိုက်လှဲစွာ နှုတ်ဆက်ကြ၏။
အခြားသောသူ အပေါင်းရို့သည်ကား ယေသျှုခရစ်တော်၏ အကျိုးကို မရှာ၊ ကိုယ့်အကျိုးကိုသာ ရှာကြ၏၊
ပထမအကြိမ် ငါ့အမှုအတွက် ငါ ကိုယ်တိုင် ချေပပြောဆိုရာ၌ ငါ့ဖက်က ရပ်တည်သူ တစ်ယောက်လေ့ မဟိခ။ လူတိအားလုံး ငါ့ကို စွန့်ခွါလားကတ်ယာ။ ဘုရားသခင်သည် သူရို့အား ထိုအမှုကို မှတ်တော်မမူပါစီကေ့။