7 ईसु, तीहया भुतड़ा ने अळी केदो, नेम सास्तर मे आहयु बी लीखलु से, तु आह़फा ना मालीक भगवान ने ना पारखे।
अने तीहया ईसु ने केदा, “आहया ह़ु केवा बाज र्या तीहयु तु ह़मळी र्यो ह़ु?” ईसु तीमने केदो, “होव, ह़मळी र्यो, पण तमु आहयु कदी नी भण्या ह़ु ‘सोरा अने दुत पीता नान्ला सोरा ना मोडे तु आह़फा नु गुण गवाड़लो से?’”
ईसु तीमने केदो, “तमु खरला सास्तर मे आहयु कदी भण्या नी ह़ु: ‘जे दगड़ा ने राज-मीस्तर्या रीकामो ह़मजीन बारथो नीकाळ देदा, तीहयो दगड़ोत घोर ना पाया ना, खुणे वाळो दगड़ो बण ज्यो? आहयु ते मालीक वगे गेथु हयु, आहयु ते अमारी नींगा मे सेल-भात्यु से।’”
तत्यार ईसु भुतड़ा ने केदो, “ए भुतड़ा, सेटो हय जा! काहाके चोखली सास्तर मे लीखलु से, तमु आह़फा ना मालीक भगवान ने वांद्या करो, अने नीस्ती तीनीत सेवा करो।”
पण ईसु भुतड़ा ने केदो, “सास्तर मे लीखलु से, ‘माणेह रोट्ला खाय्न नी जीवे पण तीहया भगवान ना मोडा मे गेथा नीकळवा वाळा एक-एक बोल सी जीवत्लो रेय।’”