1 ईसु मसी ना आड़ा-बुड़ा नी नाम नी लीखली सुची नी कीताप, जे अब्राहम नी अवल्यात, अने दावुद नी अवल्यात हता।
ईसु मसी नी पयदावारी आसम हयी; जत्यार तीनी आय्ह मरीयम नी जोड़ावणी युसुफ ह़ाते हय जेली हती, अने अळतेण तीमना वेवा हय्न भेळा हयवा नी पेलेत मरीयम चोखली आत्मा नी लारे भारेपोगे हय जी।
अब्राहम ईसाक नो सोरो हतो, अने ईसाक याकुब नो बाह हतो, अने याकुब यहुदा नो बाह हतो अने तीना भाय।
तीहया परगणा नी कनानी जाती नी एक बयर आयी अने आड़ी-आड़ीन केवा बाज जी, “ए मालीक! दावुद नी अवल्यात! मारी पोर गीण कर। मारी सोरी ने भुत घण-जबर वेला पाड़ र्यो।”
ईसु तत्यारुत बपतीस्मा लीन पाणी मे गेथो उपर नीकळ्यो। ता तेतरी घड़ी ह़रग उगड़ी ज्यु, अने ईसु, भगवान नी आत्मा ने पारवान वेह मे आह़फा पोर उतरतली अने थांगत्ली देख्यो।
जत्यार ईसु तां गेथो अगो ज्यो, ता बे आंदळा ईसु पसळ आसम आड़ता जाय्न चाल पड़्या, “ए दावुद नी अवल्यात, अमारी पोर दया कर।”