3 तु दिर दिरेह, एने मार नावान केरता दुख वेठ वेठीन थाकील नाह, एने नाह पासाण फिरनु।
3 तू धीर देरणे, एने मारो नावाकेरता दुख विसीन विसीन थकनु नाहं.
आलेकजांडर एने रुफुस ने आबोख शिमोन कुरेनी गावाम रेन आवतालो, ताह बोलजोबरी देऱ्या काय यीशुन खुरूसखाम उखलीन ली चाली।
एने जो कुण मार केरता खुरूसखाम उखलीन दुख वेठीन मोरने नाह हुदेत, एने मार पासाण नाय आवी, तो बी मारो चेलो नाह एय सिकेत।
उवतो यीशु तान चेलाह ज्य हिकाड़नेन केरता एक किस्सो केयो, काय जेलेम विन्ता केऱ्या किरो एने ईमोत मा आरो:
तुमू दिर खाहो ते तुमरा जीवाह वोचाड़ लिहो।
शमोन यीशुह केयो, “एय मालीक! आखी रात आमु जुलूम मेहनेत किरेल हेते, एने आमुह एक बी मासो आथ नाह लागो, पुण तु किथे केरीन जाल टाकुह।”
पुण हाजाली बुई माय पेरायेल ता ज्या हेते, जा वचन होमलीन मोनाम मेलतेह, एने बागे रेन फोल लावतेह।
पुण ता तुमूह वेला केरावती काहाकाय तुमू मारा हेते; एने माहु मोकेलनाराह ता नाह जाणते।
तुमरी आसा माय खुस रिवो; पिड़ाम दिर राखो; विन्ता माय कायेम लागेल रिवो।
मालीक माय मेहनेत केरनारी त्रुफेना एने त्रुफोसाह नमस्कार। मोंगाल्लो पिरसीसाह, जो मालीक माय केठीण मेहनेत किरेल हे, नमस्कार।
जो हाजाला कामान दुंद माय रेयीन बोड़ाय, मान एने कायेमान होदवाल्यो हे, ताह बोगवान जेलेमक्यी जीवाय आपी।
पुण जी चिजीह आपु नाह देख सेकते, केदी तीन आसा मेलतेह, ताहार दिर देरीन तीन वाट जोवतेह बी।
तो सोब वातुह वेठ लेणे, एने सोब वातु पोर बुरहो केरने, एने सोब वातुन आसा केरने, एने सोब वातु माय दिर मेलने।
केरीन मी तुमूह विन्ता केरथु, काय ओहलान ताबा माय रिवो, जा एकेकान ज्या कामा माय मेहनेत एने मोदेक केरनारे हेते।
आमु एद्दीन बाहेर दिहरान मेहनेत पोर मोठाय नाह केरती; पुण आमुह आसा हे काय जेवी तुमरो बुरहो वोदती जाय, तेवी आमरी एद्दी बी तुमरी कारेण वोदती जाय।
काय ता ओलास मसीन पावोर हेते? मी गांडान गेत केथु, मी ताह रेन वोदिन हे। जास्ती मेहनेत केरने माय; जाहार ताहार जेलीम कोंडाणेम; चापका खाणे माय; जाहार ताहार मोतीन दाक माय।
तानकेरता जेवी आमु पोर ओहली गीण एनी काय आमुह जी सेवा जुड़नी, ते आमु ईमोत नाह सोड़ते।
तानकेरता आमु ईमोत नाह सोड़ते, एने आमरो बाहेरल्यो सेरीर खेतेम ईती जाथे, पुण आमरो मायवालो सेरीर दाड़ीन दिह नोवालो ईती जाथे।
ज्यानकेरता आमरा मोनान मोरजी ज्यी हे, काय आमु देरतीन गेराम रेय नाहते हेरगावाला गेराम रेय पुण आमु ताह मोंगाल्ला लागती रिज्यो।
चापका खाणे माय, जेलीम कोंडाणेम, गेरदीह रेन, कामा माय, जागताला रेणे माय, उपास केरनेम,
तुमू एका दिहराह मोदेक किरो, एने इहकेरीन मसीन नेमाह पुरा किरो।
आपु हाजालो काम केरने माय आलह्याय नाय केरी, काहाकाय केदी आपु आरवाहो नाय, ताहार ठिक टेम पोर काटणी काटहु।
काय मसीह जीव उठणेन दिह माहु मोठवाय केरनेन कारीन रेय काय नाह मारो दोवेड़नो एने नाह मारो मेहनेत केरनो उदेड़ एनो।
एय खेरला हाती, मी तुवा बी विन्ता केरथु काय तु त्यु बायकुन मोदेक केर, काहाकाय त्यु मार हेऱ्यु हाजाली खुबेर फेहलावणेन, क्लेमेंस एने मारा दिहरा हाती हेऱ्यु मेहनेत किरेल, जान नाव जीवणान पुस्तेक माय लिखेल हेते।
एने बोगवानान बोड़ायीन ताकेत केरीन जी ताकेत जुड़ेह तीम मोजबुत एते जावो, काहाकाय तुमू दिर हेऱ्या आखो वेठणेन लायेक बोणी। एने खुसी माय आबाख दन्यवाद किरो
एने आपणा आबाख बोगवानान ओंगाण तुमरा बोरहा माय किरेल कामे, एने मोंग माय किरेल मेहनेत, एने आपणा मालीक यीशु मसी माय दिराम दिरेल आसाह जाहार ताहार इर केरतेह।
काहाकाय एय बाय बोणहा, आमरी मेहनेत एने तेकलीत खेरीच तुमूह मालुम एय, काय तुमू माय रेन कुणी पोर बी आमरो वोजो नाय पोड़ने जुवे केरीन आमु रात ने दिह काम दुंदो केरीन बोगवानान हाजाली खोबरीन पारचार किरेल।
एय बाय बोणहा, आमु तुमूह विन्ता केरतेह काय जा तुमू माय मेहनेत केरतेह, एने मसी जीवणाम तुमरा अगुवा हेते, एने तुमूह हिकाड़तेह, तान तुमू मान सम्मान किरो।
पुण एय बाय बोणहा, हाजो काम केरनेम ईमोत मा सोड़ो।
बोगवानान मोंग एने मसीन दिर ने उगे रेन मालीक तुमरा मोना माय तुमूह ईमोत आपी।
एने आमु कुणीन बी फुकेट रूटो नाह खादा, पुण तुमू माय रेन कुणी पोर बी बार नाय एय केरीन आमु मेहनेत एने केस्ट केरीन रात ने दिह काम दुंदो किरेल।
काहाकाय आमु मेहनेत एने कोसीत ज्यास ने केरता केरतेह काय आमरी आसा ता जीवताला बोगवाना पोर हे, जो आखा माणहाह एने खास केरीन बुरहो केरनारान केरता सुटकारो आपणार हे।
जा डायडाया तान आदिकार हास केरीन चालाड़तेह, ताह दुय गुणा मोंजरी जुड़ने जुवे, एने खास केरीन ता जा वचन होमलाड़ ने एने हिकाड़नेन मेहनेत केरतेह।
काहाकाय तुमूह दिर खाणो जोरवरी हे, काहाकाय बोगवानान आसाह पुरी केरीन तुमू वायदान फोल सापड़ावहो।
ज्यानकेरीन जेवी काय गोवाय देणारान ओहलो मुठलो वादलो आपु कोंड रेनोह, ते आवो, एकेक रोकणार वोस्तु एने फासाड़नार पापाह सेटो केरीन, ती दुवेड़ जी माय आपुह दोवेड़नो हे, दिर केरीन दोवेड़ता,
केरीन आवो, आमु ता फाय गावान बाहेर जाता, एने तान अपमान माय बागी एता।
तुमू बोगवानान माणहान कायेम मोदेक केरीन जो मोंग देखाड़ेल हेते, ताह एने तुमरा दिहरा कामाह बोगवान केदी नाय विहरी तु अन्यायी नाह सुतो।
आमरी ज्यी आसा नाह काय तुमू आलह्या बुणो, पुण ता माणहान गेत बुणो, जा बुरहो एने दिरी हेऱ्या ती वोस्तुह सापड़ावतेह, जान बोगवान वायदो किरेल ईतो।
एने केरीन अब्राहाम दिर मेलीन वाट जुवते रिनो, एने ताह तो जुड़नो, जान वायदो बोगवान ता हिऱ्यो किरेल ईतो।
एने सोमेज माय वेठणो, एने वेठणा माय दिर, एने दिर माय बोक्ती।
मी योहान, तुमरो बाहख यीशु मसीन कारेण दुख एने राज एने दिर माय तुमरी हिऱ्यो बागीदार हे। मी पतमुस नावान टापु माय बोगवानान वचन एने यीशुन गोवाय केणेन कारेण बोंदी ईतो।
काहाकाय तुमू दिर हेऱ्या मार सेहणेन आदेसाह मानील हेते, एने मी बी तुमूह सताव एणेन टेम माय तुमूह वोचाड़ीन मेलुह, जो जी देरती पोर रेणाराह पारेखणेन केरता आखी दुनिया पोर आवणेवालो हे।