4 मालीक माय एक एन कायेम खुस रिवो; मी पुशो केथु, खुस रिवो।
4 प्रभु माय दाडीन आनंद केरतीन रीवू; उजू केह आनंद केरू.
तुलबूखे आनन्दित एने खुस ईज्यो, काहाकाय तुमरी केरता हेरगा माय मोटलो ईनाम हे; एने तुमूह रेन पेल जा जाणकार एता ताह बी ता इहीचकेरीन वेला केरायेल एता।
आदि रातीन टेम पौलुस एने सिलास विन्ता केरती लेन, एने गीते गावीन बोगवानान बोड़ाय केरताला, एने केयदी तान होमेलने बाजरियेल एता।
प्रेरित ज्यी वातीह रेन खुस एन ज्यो कितेन मोटला पोंचान सामने रेन जात रेना, काय आपु यीशुन नावान केरता अपमान वेठणेन लायेक ते ठेराना।
तुमरी आसा माय खुस रिवो; पिड़ाम दिर राखो; विन्ता माय कायेम लागेल रिवो।
दुख मोणावणारान गेत हेते; पुण जेलेम खुस रेतेह, गेरीब हेते, पुण मोकतास माणहाह मालदार बाणाव देतेह; ओहला हेते काय आमु फाय कायच नाह तीबी आखो मेलतेह।
पुण केदी आमु, नाहते हेरोगदुत बी ती हाजाली खोबरीह सोड़ीन जी आमु तुमूह होमलाड़ेल हेते, एगदी दिहरी हाजाली खुबेर तुमूह होमलाड़े ताहार हाराप एय।
तिहेच तुमू बी खुस रिवो एने मार हेऱ्या खुसी किरो।
तानकेरीन एय मारा मोंगाल्ला बाय बोणहा, मालीक माय खुस रिवो। तीस वातु तुमूह जाहार ताहार लेखणेन माहु काय तेकलीत नाह एत, एने ज्या माय तुमरी बोलाय हे,
पुण जीहे जीहे मसीन दुखाम बेचकातेह, खुसी मोणावो, ज्यानकेरता काय मसीन बोड़ाय देखाणे बुखेत बी तुमू खुस रिवो।