2 आखी दीनता एने गेरबोड़ाय माय दिर देरीन आपसाम मोंगा माय एका दिहरान वेठ लिवो।
2 म्हणजे पुरो नम्रतेने एने सौम्यतेने, एने धीर देरीन प्रेमाकेरिन एक दिहरान सहन केरणू;
मारो जुवालो तुमरे उपेर विस लिवो, एने माहु फाय रेन हिको, काहाकाय मी किववालो एने मोना माय गेरीब हे; एने तुमू तुमरा मोना माय आराम किरहो।
ज्यो होमलीन यीशु चेलाह केयो, “एय अविश्वासी माणहे! मी केवीह वोर तुमू हिऱ्यो रेह? एने तुमरी वेठुह? सोराह मार फाय लावो!”
मतलब जुलूम गेरबोड़ाय से, एने आहवा गेलावी गेलावीन एने त्यु पारेख माय बी, जो यहुदिन योजनान वोजेसे जी मार पोर आव पुड़ेल एती, मी मालीकान सेवा किरतेच रिनो।
आपु जा ताकेतवोर हेते, ता आपणा हुका उगे नाह देखता कोमजोरान कोमजोरीह वेठी।
तो सोब वातुह वेठ लेणे, एने सोब वातु पोर बुरहो केरने, एने सोब वातुन आसा केरने, एने सोब वातु माय दिर मेलने।
तुमू एका दिहराह मोदेक किरो, एने इहकेरीन मसीन नेमाह पुरा किरो।
जिहकेरीन तो आमुह केल बोणनेन पेल ता माय निवाड़ लियेल हे! काय आमु तान आहने मोंग माय चोखाला एने निर्दोस रेय।
एने बोगवानान बोड़ायीन ताकेत केरीन जी ताकेत जुड़ेह तीम मोजबुत एते जावो, काहाकाय तुमू दिर हेऱ्या आखो वेठणेन लायेक बोणी। एने खुसी माय आबाख दन्यवाद किरो
पुण एय बोगवानान बोकत्या तु ज्यु वातु से नाह, एने देरेम, बोक्ती, बुरहो, मोंग, दिर, एने गेरबोड़ायीन पासाण लाग।
एने विरोद केरनाराह गेरबोड़ाय माय सोमजाड़नार रेणे जुवे, काय जाणे बोगवान ताह पापाम रेन मोन फिरावणेन मोन आपी काय खेरायीह ओलखी।
तानकेरीन आखो गाण एने दुसमोनाय ने बोड़ती सिटो केरीन ता वचनाह गेरबोड़ाय माय लेय लिवो, जो मोना माय पेरायेल एने जो तुमरो सुटकारो केर सिकेह।
पुण मसीह मालीक जाणीन आप आपणा मोना माय मान सम्मान मीलो। जो कुण तुमूह तुमरी आसान बाराम काह फुसी, ताह जापाप आपणेन केरता कायेम तियार रिवो, पुण गेरबोड़ाय एने बिते लेन जापाप आपो;
केरीन तुमू आखा मोना माय दोस्तीदार बोणीन रिवो, गीण एने एका दिहरा पोर मोंग किरो, किव केरनार एने गेरीब बुणो।