1 ज्यीस कारेण मी पौलुस जो तुमू बिगेर यहुदिन केरता मसी यीशुन बोंदी हे, बोगवाना से विन्ता केरथु।
1 आवो कारण से मी पौलुस जो तुमरो दिहरी जातीन केरता मसीह यीशुन बंदी हि.
पुण ज्यो आखो एणेन पेल मार नावान कारेण तुमूह देरीन वेला केरावती, एने पोंचा माय होपती, एने जेली माय कोंडती, एने राजान एने आदिकारीन सामने ली जाती।
तेवी सेनापोती पौलुसान आहने आवो, बोंदी बाणाव लिदो; एने दुय हाकुल केरीन बांदणेन उकुम आपीन फुसणे बाज गीयो, “ज्यो कुण हे, एने ज्यो काय किरेल हे?”
तानकेरता सिपाय ताह पलटनान आदिकारी फाय ली जाईन केयो, “कोंडायेल पौलुस माहु हादिन विन्ता किऱ्यो काय ज्यो जुवान पलटनान आदिकारीह काह केणे हुदेह; ज्याह ता फाय ली जा।”
पौलुस जापाप आप्यो, “कोम टेम माय काय जुलूम टेम माय, बोगवाना फाय मारी विन्ता हे काय तु होमलेह तुहलोस एय जाय जोहलो मी हे, पुण सिवाय ज्यु आतबेड्युन।”
पुण मालीक हनन्याह केयो, “तु जा; काहाकाय तो ते बिगेर यहुदि एने राजान एने इस्राएलान सामने मारो नाव देखाड़नेन केरता मारो निवाड़ेल ठामलो हे।
केदी संकट आमु पोर आवीह, ते ज्य तुमरे दिलासान एने सुटकारान केरता हे; एने केदी आमुह दिलासो जुड़ेह, ते ज्य तुमूह दिलासो जुड़ी तान केरता हे, ज्य केरने से तुमू दिर देरीन ता संकटाह वेठ लेतेह, जाह आमु वेठतेह।
मी पौलुस जो तुमरी ओंगाण बुलो हे, पुण सेरीरान पासाण तुमरी उगे ईमोत केरथु, तुमूह मसीन गेरबोड़ाय एने हुवालाय ने केरता सोमजाड़थु।
काय ता ओलास मसीन पावोर हेते? मी गांडान गेत केथु, मी ताह रेन वोदिन हे। जास्ती मेहनेत केरने माय; जाहार ताहार जेलीम कोंडाणेम; चापका खाणे माय; जाहार ताहार मोतीन दाक माय।
पुण एय बाय बोणहा, केदी मी आज बी जीहे काय थोड़ाक माणहे सोमेजतेह खेतनान ज्यो पारचार केरथु ते माहो एवी वोर काहा सेतावेह? तेवी मसीन खुरूसखाम ने कारीन पायदा ईयेल सोब बादा खेतेम एय जाणे जुवे।
हुमलो, मी पौलुस तुमूह केथु काय केदी खेतना केरावहो, तुमू मसीन उगे से तुमूह काय फायदो नाय एय।
एने जा मसी यीशुन हेते, ता सेरीराह तान आसा एने अबिलाषा बेल खुरूसखाम पोर चेड़ाव दियेल हे।
ज्यो तो जेलेमक्या उद्देशान गेत एनो, तो आमरा मालीक मसी यीशु माय किरेल ईतो।
तानकेरता मी विन्ता केरथु काय जो दुख तुमरे केरता माहु एणे बाजरिनोह, ईमोत मा सोड़ो; काहाकाय ता माय तुमरो फायदो हे।
माहु पोर जो आखा चोखाला माणहा माय रेन आत्याम रेन बी आत्यो हे, ज्यी गीण आप्यो काय मी बिगेर यहुदिह मसीन जेलेमकी देनान हाजाली खुबेर होमलावु।
तानकेरता मी जो मालीक यीशुन केरता बोंदी हे, तुमूह विन्ता केरथु काय बोगवाना फाय रेन जीहे हादावणी ईयेल हे, ताह होबे ओहला जीवो।
ज्यानकेरता मी बेड्या एने हाकुल केरीन बांदायेल वकील हे, एने विन्ता किरो काय माहु जिहकेरीन ईमोत हेऱ्यो हाजाली खुबेर केणे जुवे, मी बोल सेकु।
तुमरी केरता मारो जो विचार हाजोच हे, काहाकाय तुमू मारा मोना माय आव बुहेल हेते, ज्यानकेरीन काय एने मार बोंदीम एने हाजाली खोबरीन केरता जापाप, एने प्रमाण आपणेन तुमू सोब मार हेऱ्या गीण माय बागीदार हेते।
एवी मी ता दुखान वोजेसे खुस मोणावथो, जो तुमरी केरता विसथो, एने मसीन पिड़ान गेटी तान सेरीरान केरता, मतलब मोंडलीन केरता, मारा सेरीर माय पुरो केरथु।
मी पौलुस सोता मारा आथा केरीन तुवाह नमस्कार लेखणे बाजरिनोह एने एर मिलज्यो काय मी बोंदी माय हे, बोगवानान गीण तुमू हेऱ्यो बोणीन रेय।
एने ज्या हेऱ्याच आमरी केरता बी विन्ता केरती रिवो, काय बोगवान आमरी केरता वचन होमलावनेन ओहलो बायणो उगाड़ देय, काय आपु मसीन ता बेदान खोबरीन पारचार केर सेकी ओहलो हाजो टेम आपी काहाकाय ज्यास ने कारेण मी बोंदी हे।
उनेसीफुरूसान गेराणा पोर मालीक गीण केरी, काहाकाय तो जुलूम वार माहु हुक पोचाड़ेल एने ताह मार बेड्या एने हाकुल माय बांदायेन लाज नाह आवीत।
तानकेरता आमरा मालीकान हाजाली खोबरीन गोवाय केरीन, एने माहु रेन जो मसीन केयदी हे लाजवाहे मा, पुण ती ताकेत जी बोगवान तुवाह आपेल हे, तान गेत मार हिऱ्यो दुख उखलीन।
तीमुथीयुस एने मी पौलुसान उगे रेन जो मसी यीशुन केरता बोंदी हे, आमरो मोंगाल्लो हाती फिलेमोन,
इपफ्रास, जो यीशु मसीन केरता मार हिऱ्यो जेल माय बोंदी हे,
तीबी माहु डावाला पौलुसाह जो एवी मसी यीशुन केरता बोंदी हे, ज्यो उंजु बी हाजो मालुम पोड़नो काय मोंगा माय विन्ता केरू।
जो दुख तुमूह वेठण्यो हे, ताहसे मा बिहो। हुमलो! सैतान तुमू माय रेन थोड़ाक माणहाह जेलीम कोंडणो हे, ताकाय तुमू पारखाय जाय एने तुमूह दोह दिह वोर दुख वेठणे पोड़ी। एने तुवाह मोरने पोड़ी तीबी बोरहा माय मोजबुत रे, ते मी तुवाह जित ने ईनाम जीवाय आपुह।