1 एने तो तुमूह बी जिवाड़ेल, जा तुमरा गुनान एने पापान कारेण मुरेल एता।
1 तो तुमु भी जीवतालू किरील, तो आपणो अपराधान एने पापान कारणाम मोरील एतो.
यीशु ताह केयो, “तु मार पासाण चाल दे, मोरेलाह तान मुरदाह बुजणे दे।”
काहाकाय मार बिटोख मोर जायेल ईतो, पुण पुशो जीव जायेल हे: टाकाय जायेल ईतो, पुण एवी सापड़ी जायेल हे।’” इहकेरीन ता मोंज केरने बाज गीया।
ते आपुह जुलूम खुस एन तिवार मानावणे जुवे काहाकाय ज्यो तारो बाहख मोर जायेल ईतो, पुण पुशो जीवतालो एय जायेल हे; टाकाय जायेल ईतो, पुण एवी सापड़ी जायेल हे।’”
चोर ते चोरी केरने, मारने, एने खेतेम केरनेन उलोस आवेह। पुण मी ज्यानकेरता आवो काय ताह जुलूम होवटी जीवाय जुड़ी।
यीशु थोमाह केयो, “वाट एने खेराय एने जीवाय मीच हे; मार बिगेर कुण बी आबाख फाय नाय जाय सेकी।
जीहे आबोख मुरेल ताह उठाड़ीन जीवतालो किरेह, तिहेच बिटोख बी जाह जीवाड़ ने हुदेह ताह जीवाड़ेह।
मी तुमूह खेरीच केथु, मुरेल माणहाह बोगवानान बेटाख ने बोल होमेलनेन टेम आवी, एवी तो टेम आव लागेल हे एने जा तान बोल होमेलती, ता जीवताला एय जाती।
काहाकाय जीवणान जीवान नेम मसी यीशु माय माहु पापान उगे मोतीन नेमा केरीन मोकलो केर दिनो।
ओहलोस लिखेल बी हे, “पेल्लो माणुह आदम ताह जीवतालो जेनवार बोणायेल, एने सिवल्यो आदम जीवाय आपणार जीव हे।”
काहाकाय यीशु मसीन मोंग आमुह मोजबुर किर दिथे; तानकेरता आमु ज्य सोमेजतेह काय जेवी एक आखान केरता मुरनो, ते आखा मोर गीया।
काहाकाय तान इकेल आदारा माय जात रियेल हे, एने मोनान कोपेट एने बिगेर एकलीवाला कोपेट एने बिगेर एकलीन वोजेसे एने बोगवानान जीवायीह रेन ता आंगे एय रेनाह।
काहाकाय उजालो आख्यु वातु देखाड़ेह पुरी रिती से देखाणार चिज सोता उजालो बोण जाथे। तानकेरता तो किथे, “एय हुवणारे, जाग उठो एने मुरेल माय रेन जीव जावो, ते मसीन उजालो तुमू पोर चोमके।”
एक टेम तुमू बी आत्मिकता माय मुरेल एता काहाकाय तुमू पापी, एने बिगेर यहुदि बिगेर नेमान एता। पुण एवी बोगवान तुमूह मसी हेऱ्यो जीवाय माय लायेल हे। बोगवान आपणा आखा पापान माफ किरेल हे।
पुण ज्यी सेरीरान मोरजी पुरी केरने माय पोड़ गियीह, ती जीवताली ते हे पुण मुरेल बाराबोर हे।
आमु बायाख मोंग केरतेह ज्या पोर रेन आमुह एवी सोमजेह काय आमु मुरेल माय रेन जीवणाम आयेल हेते, जा माणहे मोंग नाह केरती ता मुरेलान गेत हेते।
सरदीस मायवाली मोंडलीन खुबेर पोचाड़नार हेरोगदुताह ज्यो लिख: जा फाय बोगवानान हात जीव एने हात तारा हेते। तो ज्यो किथे काय मी तार कामाह जाणथु; माणहान केणो हे काय तु जीवतालो हे, पुण खेरीच ते माय मुरेल हे!