16 पुण एठी वातीह रेन वोचीन रे, काहाकाय ओहला माणहे होवटाह विणबोक्ती माय वोड़ते जातेह।
16 पुण अशुद्ध बडबडीपुररीन सेटो रीवू कारण इही माणहे उंजू अभक्तीम वोदनेन जाहू.
ठेगाहो मा, “खाराब हेंगात हाजाला सोबावाह बिगाड़ दिथे।”
तुमरो मोठवाय केरनो हाजो नाह सोतो, काय तुमूह नाह जाणते थोड़ोक खमीर आखा कुहणेल फिटाह खमीर केर दिथे।
आमु ज्यो बी जाणतेह काय कायदो देरमी जाणान केरता नाह, पुण एदेरमी, मोन मोरजी माय जीवणारे, विणबोकत्या, पापी, बिगेर चोखालो एने एठा माणहा, आईख आबाख मारनारे, खुनी,
पुण बोगवानाह नाह जाणते त्यु डोकर्युन वार्ताह रेन सेटा रिवो; एने बोक्तीन मेहनेत केर।
एय तीमुथीयुस, ज्यी हिकवोण मी तुवाह आपेल तान राखवाली केर; जाह थोड़ाक माणहे इकेल केतेह, तान खाराब बोलाचाल एने विरोद केरनारी वातुह रेन सिटो रे।
तु ज्यी वातुन ताह एर केराव, एने मालीकान सामने ताह चेतावणी आप काय सोबदान बाराम बोलाचाल नाय केरी, जाकेरीन कायच फायदो नाह एत पुण होमेलनारे बिगेड़ जातेह।
केदी एगदो सोताह न्या माय रेन चोखो केरी, ते तो मान सम्मान केरनेन ठामलो एने चोखालो ठेराय; काहाकाय तो समर्पित एयीन मालीकान काम आवी, एने आखा हाजा कामान केरता तियार एय।
पुण खाराब एने बोटकावणारे माणहे दिहराह ठेगती, एने खुद बी ठेगायेन खाराब कामा माय होवटाह बिगेड़ते जाती।
तान मुय बोंद केरने जुवे, एने ज्या माणहे ठेगीन कामावणेन केरता जी वातु हिकाड़ने नाय जुवे, ओहल्यु वातु हिकाड़ीन गेराणान आखा माणहाह बिगाड़ देतेह।
एने यहुदिन वार्ता पोर एने ता माणहान उकुमा पोर द्यान नाय देय, जा खेरायीह नाकार केर देतेह।
पुण फोगान बोलाचाल, एने वोस ने, एने विरोद एने राड़ जा कायदान बाराम हेते, वोचीन रे; काहाकाय ता विणफोल एने फालतुक हेते।
हास केरीन देखती रिवो, ओहलो नाय एय काय कुण बी बोगवानान गीणीह रेन एंजाणल्यो रेय जाय, नाहते ईखेह मानलो मुल फुटीन तेकलीत देय, एने तान द्वारे मोकतास माणहे एठा एय जाती।
ता फालतुक गोमेंड ने वातु केर केरीन लुच्चाय ने कामान द्वारा ता माणहान सेरीरान लालचाय माय फोसाड़ लेतेह, जा एवी एवीच बोटकेल माय रेन निकलेल हेते।
तीबी जुलूम होवटा माणहे तान गेत लुच्चाय केरतीन तान वाटी पोर चालती, काहाकाय जो ता केरतेह तान वोजेसे दिहरा माणहे खाराब वातुह खेरायीन बोदले केती।
एने जा चोमेत्कार ता जेनवेरान ओंगाण ताह केरनेन होपेल एतो, तो देरती पोर रेणारा माणहाह ठेगतालो। तो ताह केतालो काय ता जेनवेरान मुरती बाणावो जान सेरीर पोर तालवारी केरीन जेखेम लागेल एतो, एने जो पोशो जीवतालो एय जायेल एतो।
मी तान मुंडा माय रेन एका पोर ओहलो जेखेम लागेल दिखेल काय तो एवी मोरने पोर हे, पुण तो मार लीय ओहलो जेखेम हुदरी गीयो। एने आखी दुनियान माणहे बोंगलायीन ता जेनवेरान पासाण पासाण चाल देना।