Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




1 तीमुथीयुस 4:1 - खेरलो वचन नोवालो नियम

1 चोखालो जीव साप साप किथे काय ओंगाणल्या काला माय बोटकाड़नार खाराब जीवान हिकवोण पोर मोन लागाड़ीन थोड़ाक माणहे बोरहाम रेन बोटेक जाती।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

नाहाली

1 पुण आत्मा साफ रीतीमाय किथी कि आवणारा वेलाम कोलाक माणहे ब्रान्तीन आत्मा, एने दुष्ट आत्मान शिक्षणापूर मोन लागाडील विश्वासु देखहु भटकून जाहू.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




1 तीमुथीयुस 4:1
64 Iomraidhean Croise  

ठोकरान केरता दुनिया पोर हाय ठोकेर लागण्यास हेते; पुण हाय ता माणहा पोरजान उगे रेन ठोकेर लागेह।


ओवतो यीशु तान चेलाह केयो, “ज्य ते एय सिकेह काय थोड़ाक माणहे थोड्युक वातुन केरता पाप नाय केरी, पुण हाय ता माणहा पोर जो ठोकरान कारेण बुणीह।


पुण जेवी जीव आवी, जो बोगवानान खेरायीह देखाड़ीह, तो तुमूह खेरायीन वाटी पोर ली जाय। काहाकाय तो तान खुद ने आदिकार से नाय केय, पुण जो काय होमली तोस केय, एने एणार्‍यु वातु तुमूह केय।


जेवी ता उपास देरीन मालीकान सेवा केरने बाजरियेल एता, तेवी चोखालो जीव केयो, “मार केरता बरनबास एने शाऊलाह ता कामान केरता आलेग किऱ्यो ज्यानकेरता मी ताह हादेल हे।”


एने थोड़ाक मास्तेर्‍या इपीकुरी स्तोईकीन टोला माय रेन थोड़ाक पौलुसा हेऱ्या बोलचाल केरने बाज गीया, एने थोड़ाक केया, “ज्यो विणएकल्यो काय केणे हुदेह?” पुण दिहरा केया, “ज्यो दिहरा देवान पारचार केरनार देखाह।” काहाकाय पौलुस यीशुन पोशो जीव उठणेन पारचार केरतालो।


मी ओलोस जाणथो काय एकेक गावा माय माहु चोखालो जीव चेतावणी आपेह, काय जेल एने तेकलीत मारी वाट जोवतेह।


तो आमरी फाय आवीन एने पौलुसान पोट्टो लिदो, एने तान आथ पाय बांदिन केयो, “चोखालो जीव इहकेरीन किथे काय ज्यो पुट्टो जा माणहान हे ताह यरूशलेम माय यहुदि माणहे इहकेरीन बांदती, एने बिगेर यहुदिन आथा माय होपती।”


जेवी तान आपसाम एकमेल नाह एनो, केरीन ता उठीन जाणे बाज गीया। तेवी पौलुस ताह एक वचन केयो, चोखालो जीव यशाया जाणाव केरनारान द्‍वारा तुमरा डायडायाह।


नाह, पुण जा माणहे बोगवानाह नाह मानतेह, ता चेड़ावो चेड़ावतेह, ता बोगवानान केरता नाह पुण बुतड़ान केरता चेड़ावतेह, एने मी नाह केत काय तुमू बुतड़ान हाती हेते।


काहाकाय बेदबाव बी तुमू माय एय, ज्यानकेरता काय जा माणहा तुमू माय खेरा हेते ता देखाय जाती।


पुण ज्या सोब लागणारे कामे एकुस तो बोगवानान जीव केरने, एने आलेग आलेग वरदान वाट दिथे जाह जो जुवे।


पुण बोगवान ताह आपणो जीवान द्‍वारे आमु पोर देखाड़ेल हे, काहाकाय जीव सोब वातु मतलब बोगवानान मिठ्यु वातु बी पारखेह।


पुण मी बिथु काय जिहकेरीन गेयड़ेक तान उशारी माय हवाह बेहकायेल, तिहेस केरीन तुमरो मोन ता खेरलाय एने चोखाला माय जो मसी हेऱ्यो एणे जुवे, खाराब नाय केराय जाय।


काल्ला बी माणहान द्‍वारा तान चिहटा एणेन पारवांगी नाय आपी, जीवा माय गेरबोड़ो एने हेरोगदुतान पुजा केरावीन तुमूह दोवेड़नेन फोला हेऱ्या रेन सेटा नाय केरी। ओहलो माणुह दिखेल वातु माय लाग रीथे एने तान सारिरीक सोमेज माय वायबार मोठाय किरेह।


पुण खाराब एने बोटकावणारे माणहे दिहराह ठेगती, एने खुद बी ठेगायेन खाराब कामा माय होवटाह बिगेड़ते जाती।


एने तान कान खेरायीन उगे रेन फेरवीन काल्पनीक वार्ता पोर लागाड़तेह।


ज्यी इकेल ती नाह सोती जी हेरगाम रेन उतेरने पुण दुनियान, एने सेरीरावाली, एने सैतानी हे।


बोगवानान इकेल दुनियाह बोणनेन पेलुच रेन सोमजाय जायेल एती, पुण एवी ज्या सेवल्या काला माय तुमरी केरता देखानो।


जिहकेरीन पेल्ला कालाम माणहान विची माय जुठा जाणकार आयेल एता, तिहेच केरीन तुमरे माय बी जुठा हिकाड़नारे आवती। एने ता बोटेकणार जुठ्यु वातुह लावती, एने ता मालीकाह जो ताह सोड़ेव लियेल ईतो, एने इहकेरीन ता उतवाल्याह तान नासाह नेवता आपती।


पेल ज्यो सोमजी लिवो, काय सेवेटल्या दिह्याम मोजाक उड़ावणारे मोजाक उड़ावतेन आवती, जा सोतान मोरजी पोर चालती।


एय मारा सोरा, ज्यो सेवल्यो टेम हे; एने मसीन विरोद केरनार आवण्यो हे ज्यो तुमू जाण लियेल हेते तिहेस केरीन एवी बी मोकतास मसीन विरोद केरनारे बोण गीयाह; ज्या पोर रेन आपुह सोमजाह काय एवी सेवल्यो टेम हे।


आपु बोगवानान हेते, एने जा माणहे बोगवानाह जाणतेह, ता माणहे आपणी होमेलतेह; एने जा माणहे बोगवानाह नाह जाणते ता माणहे आपणी नाह होमेलते। इहकेरीन आपु खेरायीन जीवाह एने जुठा जीवाह ओलखी लेतेह।


ता तुमूह कियेल एता, सेवल्या काला माय ठेट्ठा केरनारे आवती जा तान विणबोक्तीन खाराब मोरजीन गेत चालती।


काहाकाय कोलाक माणहे आपु माय लिकाएन आव मीलानाह, तान डेंडान बाराम जुनाला टेम माय पेलुच लेखाय जायेल एतो: ज्या विणबोकत्या हेते, एने आमरा बोगवानान गीणाह लुच्‍चाय माय बोदेल देतेह, एने आमरा मालीक यीशु मसीह नाकारतेह।


एने जा चोमेत्कार ता जेनवेरान ओंगाण ताह केरनेन होपेल एतो, तो देरती पोर रेणारा माणहाह ठेगतालो। तो ताह केतालो काय ता जेनवेरान मुरती बाणावो जान सेरीर पोर तालवारी केरीन जेखेम लागेल एतो, एने जो पोशो जीवतालो एय जायेल एतो।


ज्या चोमेत्कार केरनार सैतानान खाराब जीव हेते। जा तीन जीव आखी दुनियान राजा फाय निकलीन ज्यानकेरता जातेह, काय ताह आखाह रेन ताकेतवाला बोगवानान ता मोटला दिह्यान लेड़ायीन केरता टुलो केरी।


तो मोठेस आयड़ीन केयो, “मोटलो बाबिलोन पोड़ गीयो! पोड़ गीयो! तो खाराब जीवान जागु; एने आखी बातीन एठी जीवान ईड्डो एने एकेक एठा एने खाराब चीड़ान ईड्डो एय गीयोह।


एने दिवान उजालो तुवा माय पोशो केदी बी देखाय नाय, एने वोवड़ान एने वोवड़ीन आवाज पोशो केदी बी तुवा माय होमलाय नाय देय। काहाकाय तार वेपारी दुनिया माय ताकेतवाला एता, एने देरतीन आखा माणहे तार जुठा चोमेत्कारान वोजेसे बारमाय जायेल एता!”


ता जेनवेराह एने जुठा जाणकाराह जो तान ओंगाण चोमेत्कार देखाड़तालो, ता दुयूह बोंदी बोणाव लेदा। जो चोमेत्कार केरीन माणहाह ठेगतालो। एने जा माणहे जेनवेरान साप लियेल एता एने जा माणहे मुरतीन पुजा केरताला। जेनवेराह एने जुठा जाणकाराह दुयूह बी हेलेगताला गंदक एने आक्‍ठान जोवरा माय जीवतालाच टाकाय गीया।


“जान कान एय ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे! “जा जीत हासील केरी, ताह दुसरी मोती से नुकसान नाय पोची।”


जान कान एय ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे! जा जीत हासील केरी, ताह मी लिकायेल मन्ना माय रेन खाणेन आपुह। एने ता माय रेन एकेकाह एक दुवल्यो दिगोड़ बी आपुह एने ता देगड़ा पोर एक नोवालो नाव लिखेल रेय, ता देगड़ाह लेणारा सिवाय कुणीस नाय जाणी।


जान कान एय, ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे!


जान कान एय ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे! जा जीत हासील केरी, ताह मी जीवणान जाड़ा माय रेन फोल खाणेन केरता पारवांगी आपुह, जो हेरगा माय बोगवानान बोगीचा माय हे।


तेवी सैतान जो ताह दोका माय मेलतालो आक्‍ठो एने गंदक ने जोवरा माय टाकाय गीयो, जा तो जेनवार एने जुठा जाणकार हेते; ता कायेम ताहरी रात ने दिह पिड़ा माय वेला केरती।


एने सैतान आखी देरती पोर पोसरील देसाह पोटाड़नेन केरता निकेल पोड़ी, गोग एने मागोग न्याह पोटाड़ी। एने ताह लेड़ाणेन केरता टुलो केरी, ता देरीयान रेटान गेत गेणाय नाय ओलाक रेती।


“जान कान एय, ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे।”


“जान कान एय, ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे!”


जान कान एय, ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे!


ज्यो देखीन बाकीन माणहे जा त्यु पिड़ा माय रेन वोचेल माणहे जा माराय नाह जायेल एता, ता तान आथा केरीन बाणायेल वोस्तु से मोन नाह फिराया। बुतड़ान एने होना चांदीन डेगड़ान, एने लाकड़ान पुजा केरने नाह सोड्या, ती मुरती नाह देख सिकेत, नाह होमेल सिकेह, नाह चाल सिकेत।


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan