14 मी ज्यी चिट्ठी लेखथु काय माहु तार फाय उतवाल्योह आवणेन आसा हे।
14 मी तुवा फाय जेल्दी आवणेन आशा मेलीपुण ज्याह वातू तान केरता लेखाडनु,
केदी एगदाह बुख लागतेय ते तान गेरूस रूटो खाईन आवी, ताकाय जेवी तुमू टुलो एतेह, ते डेंडान कारेण नाय एय, रियेल वातुह मी आवीन ठिक केरूह।
आमु तुमू फाय एक रेन होवटी वार आवणेन केरता कोसीत किरेल एने खास केरीन मी पौलुस, पुण सैतान आमुह रोक मिल्योह।
काहाकाय जा पावोरान काम हास केरीन केर सेकतेह, ता तान केरता हाजो पोद एने ता पोर जो मसी यीशु पोर बुरहो हे, पाका बोणती जाय।
केदी माहु हे आवणे माय वार एय जाय, ते तु ज्यी चिट्ठीन द्वारे जाणहे काय बोगवानान गेराणा माय जी जीवताला बोगवानान मोंडली हे, एने जो खेरायीन खाम्बो एने पायो हे, तारो वेवारो माणहा हेऱ्यो किहीक रेणे जुवे।
जाह वोर मी नाय आवो, ताह वोर चोखाली पुस्तेक वाचीन होमलाड़नेन, एने पारचार किरते एने हिकाड़ने माय खुस रे।
एने ज्यो बी काय मार केरता रोकाणेन गेर तियार मेल माहु आसा हे काय तुमरी विन्तान द्वारे मी तुमूह आपाय जाह।
मारी मोरजी ज्यी हे काय तुमूह मालुम पोड़ी काय तीमुथीयुस आपणो बाहख सुट जायेल हे, एने केदी तो जेल्दी आव जाय, ते मी ता हिऱ्यो मिलने आवुह।
माहु मोकत्युस वातु तुमूह लेखणु हे, पुण कागेद एने साई केरीन लेखणे नाह होदित, पुण आसा हे काय मी तुमू फाय आवुह एने आमने सामने वातु केरहु, ज्यो केरने से आपणी खुसी पुरी एय।
पुण मी जेल्दीच तुवाह मीलाह ओहली मार आसा हे, तेवी आपु आमने सामने वातु केरहु।