2 एने तोस आपणा पापाह माफ किरेह, एने आपणा ओलाच नाह पुण आखी दुनियान माणहान पापाह बी माफ किरेह।
2 एने तोच आमरा पापांन क्षमा हि, एने केवळ आमुज नाहं तर आखा जगान पापाहा पुण.
पावोर उंजु केयो, “एय मालीक जीह केरीन कियेल ईतो, तिहेच केरीन किरेल हे एने तीबी जागो हे।”
दिहरे दिह बपतीस्मा केरनार योहान यीशुह तान उगे आवतालो देखीन केयो, “दिखो, ज्य बोगवानान गीदल्यो हे, जो दुनियान पाप उखलीन ली जाथे।
एने मी केदी देरती पोर रेन उपेर चेड़ावाय जाह, ताहार आखा माणहाह मार फाय खेचुह।”
एने ता माणहे ती बायकुह केया, “एवी तु किथे केरीस ने आमु बुरहो नाह केरते, काहाकाय आमु सोता होमली लियेल हेते, एने जाणतेह काय ज्योस खेरीच दुनियाह सुटकारो आपणार हे।”
ज्यान वोजेसे ताह ज्य जोवतालो काय आखी वातु माय आपणा बायाख ने गेत बोणी, ज्याकेरीन तो ती वातु माय ज्यु बोगवाना हेऱ्यु नातो मेलत्युह। एक गिणातो एने बोरहावालो मुठलो बोगवानान मुखी चाकर्यो बोणी, ताकाय तो माणहान पाप माफ केरनेन केरता बोली बोणी।
यीशु खुद आपणा पापाह तान सेरीर पोर लेएन खुरूसखाम पोर चेड़ गीयो, ज्यानकेरता काय आपणा पापान केरता मोरी एने नियाव केरनारान केरता जीवे: तान मार खाणे से तुमू हुदरी जायेल हेते।
ज्यानकेरता मसी बी आखा पापान केरता एकुस वार मुरेल काय आपुह बोगवानान आहने खेरला बोणावीन पोचाड़ी एने तो सेरीरा केरीन ते माराय गीयो, पुण जीवा माय जीवाड़ाय गीयो।
पुण तो जिहकेरीन उजाला माय हे, केदी आपु बी तिहेस केरीन उजाला माय चालहु, ते आपणी एका दिहरा हेऱ्यी मेल एय जाथे, एने तान बिटोख जो यीशु हे तान लुय आपणा आखा पापा माय रेन चोखो किरेह।
एवी तुमू ज्यो जाणतेह काय तो ज्यानकेरता आवो काय पापाह उखलीन ली जाय; एने ता माय कायच बी पाप नाह सोतो।
मोंग ज्या माय नाह काय आपु बोगवानाह मोंग केऱ्या, पुण ज्या माय हे काय तो आपुह मोंग किऱ्यो एने आपणा पापान माफीन ओहली बोलीन केरता तान सोराह मुकल्यो।
आमु देख बी लियेल एने गोवाही देतेह काय आबोख सोराह दुनियान सुटकारो केरनेन केरीन मोकलेल हे।
आपु बोगवाना फाय रेन हेते ज्यो एवी आपु जाणतेह, एने आखी दुनिया ता खाराबान काबाम पोड़ रेनीह।
एने ता एजगेरा एने तान हेरोगदुताह बुंदे टाक देना, ज्यो तोस जुनालो गेयड़ेक हे, जो खाराब एने सैतान केवाथी, एने आखी दुनियाह बोटकावणार हे।