12 ఔరున్, వై అమ్నె గొర్రెనె కొవ్వె సక్తి ఐస్వర్యం గ్యనం బలం గనత స్తుతి యసస్సు ప్రసంస సుమ్మెంఙ్ సాలద్ ఇసా జోరకత్న ఇడ్సార్!
మల్ల యేసుంద్ ఔరున్వై వత్నా ఇంతెంద్. పరలోకముత్ అని బూమిత్ సదర్ అదికార్ దైయ్యం అనుంఙ్ సియుత్ అన్సాద్.
మరొక్కొ జీర్ యోహాన్ యేసుంద్ తన్వై వరెకనున్ ఓలుత్న, ఇదొ! దెయ్యమ్నె గొర్రెనె కొవ్వె! సదార్ దున్యత పాపులున్ తన్పొయ్ సుమ్తెంద్.
నీ ఇన్నె కీకెన్ సియ్ తా ఔరుఙ్ సిమ్కన అముదు ఎప్పుడి పానం సియ్యెకాంద్ నీర్ అమ్నున్ అదికార్ సియ్తెర్.
ఇముంఙ్ అమ్మె ప్రబు యేసు క్రీస్తుంద్ కృప ఒర్కిల్ సంద్? అముదు దనవంతక్ ఎద్దెదెకుల్ అన్నె గరీబులుఙ్ వాలడ్ నీర్ దనావంతూ ఎరెఙ్ ఇసా, ఇముంఙ్ సాటీ దొడనన్ ఎద్దాన్.
దున్యత్ ఎప్పుడి అనెకాద్ రాజక్, తిక్సెటాద్ ఓలెంఙ్ సాల్సెటాంద్ రాజక్ ఒక్కొది ఒక్కొంద్ దెయ్యం మన్, కరెయ్ మహిమ అనపగొల్ రొబాడెంఙ్. ఆమెన్.
నేడున్ తన్నె బాంద్ ఇనెకా దెయ్యమ్నె ఒక్కొ రాజులంఙ్ దెయ్యలకెర్లంఙ్ కతెంద్. అంనుంఙ్ మహిమ గనత, యేసు క్రీస్తునె అదికార్ ఎప్పుడి కరెయ్ అంసా ఎకా! ఆమెన్
బూమి పొయ్ పానం కర్ సింకన. ఇంతె బూమి తయార్ ఎరెంఙయ్ అద్ద గొర్రెనె కొవ్వె తన బత్తకా పుస్తకున్ పేర్ తోసెటార్ ఆ జన్వరున్ ఆరాదన కన్నెర్.
ఔరు దెయ్యమ్నె సేవక్ మోసేనె పాట, గొర్రెనె కొవ్వెనె పాట పాడ్స, “ప్రబుంద్ ఇన్నెక పూర సక్తిత దెయ్యం, సదరున్ పొరయెకని, కీంక్రీ దండి కార్యి సమ్తకల్. సిమ్కనన్ నీతి అదికార్ అనెకద్, ఇన్నె విదనా న్యాయ్ తావీ, సత్తెం రాజక్.
ఇదా ఎద్ద వెన్కత్ సిమ్కన మంది ముట్టెతి లంఙ్ ఒక్కొ దండి అవజ్ పరలోకంతన అనుంఙ్ విన్క వత్తిన్. హల్లెలూయా! రక్సన, సక్తినడ్ మహిమ కలెకా నేండె దెయ్యమ్నెవి.
“అమ్మె ప్రబుంద్, అమ్మె దెయ్యం, నీ మహిమ, సక్తి, ప్రబావా సుమ్మెంఙ్ సలెకనివి. అనుంఙ్ ఇంతే నీ దున్యన్ గడీప్తి. ఇన్నె ఇస్టమాడి అదా అండా” అదా ఇడ్సా తమ్మె కిరీటలున్ ఆ సింహాసనం ముదార్వై ఇట్టేర్.
అప్పుడ్ పరలోకముత్ బూమి పొయ్ బూమి బూడున్ సముద్రముత్ గడిపెకంద్ అన్నె పాన కరెయ్ అదౌలంతస సిమ్కన “సింహాసనం పొయ్ ఉద్తనుంఙ్ గొర్రెనె కొవ్వె మహిమ గనత స్తుతి యసస్సు పొరయెంఙ్ సక్తి ఎప్పుడి అనెక సాలద్ ఇసా!” ఇన్నెకదున్ అన్ వింతన్.
సింహాసనముత్ ఆ నాలి ప్రాన లుంఙ్ దొడ నడుమ్ గొర్రెనె కొవ్వె ఇలుత్ అనెకదున్ అన్ ఓల్తన్. ఆ గొర్రెనె కొవ్వెన్ వాద ఎదెత్తిలంఙ్ కన్కెదిన్. ఆ గొర్రెలుంఙ్ ఏడ్ కొమ్ము ఏడ్ గెటా అంసా. ఆగెటా బూమి పుర నెర్యత దెయ్యమ్నె ఏడ్ ఆత్మ.
అమ్నున్ గుడపుత్ అన్నెక తైలన్ సుమెంఙయ్ ఆ నలి ప్రాన ఆ ఇర్వె నలుగుర్ దొడా గొర్రెనె కొవ్వె ముడట్ బొల్లపటెర్. ఔరంత్తి ఒక్కొనత్తి మోరపెక కీంక్రీక్ దూపడ్ నిడ్త బంఙర్నె వస్తు ఆ దూప్ పరిసుద్దులె పార్తనా.
ఆ దొడ, ఆ పుస్తకున్ తోడ అద్నె ముద్ర పుసేన్ సటీ నీ యొగ్యుడ్. నీ వాద ఎద్ది. ప్రతి వంసముతాన, ప్రతి గొట్టి ముడేకదున్ ఔరున్ తాన, ప్రతి జతిన్ తన, హర్ మందిన్ తన నీ నెత్తురున్ దెయ్యమున్ సటీ మన్కకేరున్ కరేనడ్ సుంతెంద్.
ఆ గొర్రెనె కొవ్వె ఆ ఏడ్ తన్న పేలె ముద్ర పుసెకదున్ ఓల్తన్. అపుడ్ ఆ నాలి ప్రానలత్తి ఒక్కొద్ గుడుమ్తెత్తిలంఙ్, “ఇనంఙ్ వా” ఇన్నెకదున్ వింతన్.
“అమే దెయ్యమున్ కీర్తి, బుదిత, గ్యానం, దన్యావద్, గనత, స్తుతి, దడ్డి తాకత్ ఎప్పుడి కరెయ్ ఎరేంఙ్ ఇసా” అని దెయ్యమున్ ఆమెన్ ఇసా ఇడ్సా.