11 అన్యాయ్ కలెకనున్ అన్యాయ్ కల్సా అన్నెంఙ ఇడ్. పవిత్ర తోసెటర్ ఇంక పవిత్ర తోసెటయ్ అన్నెంఙ ఇడ్. నీతి తనున్ ఇంకా నీతినాడ్ అన్నెంఙ ఇడ్.”
అదుంఙ్ ఎతి ఔరున్ సాయుర్. ఔర్ గుడ్డి మన్కకెర్ గుడ్డి మన్కకెరుంఙ్ పావ్ ఓలిప్సా నన్సార్. గుడ్డి మన్కక్ గుడ్డి మన్కన్ పావ్ ఓలిప్తెంద్ ఇంతె, ఔర్ ఇద్దర్నాయ్ పొక్కత్ ఉర్కసార్.
అప్పుడ్ ఆ పావ్ పకంఙ్ ఒక్కొ మెడి మాకున్ కొమ్ము ఓల్తెంద్. అముదు అదున్ మెర సెత్న ఓల్తె, అద్నంతి ఎగులి ఎరెకడ తనయ్ కన్కెరెతె. అముదు అదున్, “ఇక ముండట్ నీ ఎప్పుడి కాయె!” ఇంతెంద్. వెంటాయ్ ఆ మేడి మాక్ అరతిన్.
అదా సుమ్మెంఙ్ సెరెంఙయ్ నొవ్రక్ వతెంద్. అప్పుడ తయార్ అనెక సెయ్యా జవన్ పిల్లక్ అమ్నున్ కలయుత్ పెండ్లి ఎల్ల లోప సెదె. వెంటాయ్ కవాడ్ గెద్తెర్.
అపుడ్ నమ్సెటాంద్ నీర్ ఇమ్మె పరలోకముత్ అనెకా ఇమ్మె బానె పోరకేర్ ఎరతిర్. తానుంఙ్ ఇంతె దెయ్యం నీతి అనెకరుంఙ్నాయ్ కరాబ్ అనెకరుంఙ్నాయ్ వెలుంఙ్ తయార్ కత్తంద్. సోయ్ తరుంనాయ్ కరాబ్ అనెకరుంఙ్నాయ్ వాన వరెంఙ్ ఇట్టెంద్.
నీతి కలెంఙిసా దండి ఆసనాడ్ అనెకార్ దన్యుల్ అన్సాంతిర్. తానుంఙ్ ఇంతె ఔర్ దనియ్దర్.
యేసుంద్ పెనొక్కొ మట్ ఔరున్, అన్ సెసాత్. నీర్ అనుంఙ్ సటీ కిర్వసాతిర్. గని “అన్ సెరెకా జాగంఙ్ నీర్ వరెంఙ్ సాలెర్.” తానుంఙ్ ఇంతె నీర్ ఇమ్మె పాప్ లడ్ తిక్త్తిర్ ఇసా ఇంతెంద్.
అదుఙి సంగమ్ తనయ్ కప్టితోసెటా, డాగ్తోసెటంద్ అనటద్ మారొక్కొ తనెది తోసెటంద్, పవిత్రనడ్, నిందతోసెటలంఙ్ అనెకదుంఙ్ మహిమతద్ తన్నెత్ తాని అనేంఙ్ సొపరీప్తెంద్.
మరి నేతుర్ ముర్యిన్ క్రీస్తునె సరీరుత్ తిక్త వాలడ్ అముదు ఇంమున్ తన్నంతి కలప్తెంద్. తమ్నె ముండట్ ఇంమున్ పవిత్ర, తప్ప ఇదర్తన్లాఙ్, నిందతోసెటర్లాంఙ్ ఇల్పెంఙ్ సటీ అముదు ఇనంఙ్ ఇదర్తెంద్.
ఇంతె కరాబ్ కూమ్తర్ మరొక్కొరున్ పసిప్సా అత్తింఙ ఎత్ కరాబ్ ఎర్సనండతుమ్.
అదుఙి నీర్ లాంకిపడ్సేట బద్రం ఇదరేంఙ్ అముదు తనే మహిమన్ సన్నిదిన్ ఎదుర్ హహ గొప్పన్ కుసినడ్ ఇమ్మున్ డాగ్ తొసేట మన్కక్ లన్ ఇడ్దద్.
ఆబార్ తనట్ మన్కకెర్ పొయ్ కమ్మిజస్తి నాలపై ఐద్ కిలోల వెకమ్ అనెక గుండ్ల వాన పట్టిన్. ఆ గుండ్ల వాననె పెట్ గుల్ జోరతద్ అన్సాద్ అదుంఙ్ ఎత్తి మన్కకెర్ దెయ్యమున్ విరొద్ కత్తెర్.
అత్తి ఇంక సిరొప్ ఇన్నెకద్ అన్నెద్. దెయ్యమ్నెత్ గొర్రెనె కొవ్వె నెత్ అమ్నె సింహాసనమ్ అత్తి అన్సాద్. అమ్నె సేవకెర్ అమ్నె సేవా కల్సార్.