3 నిమట్ ఔరు సిమ్కన, ప్రబునున్ “హలెలూయ! ఇడ్ర ఆ నగుర్ తనట్ పొగ్ ఎప్పుడి పొదె కురిసని అన్సాద్” ఇంతెర్.
అద్ది విదామడ్, సొదొమ గొమొర్రా, పట్టనా అదా తిర్గొరా అనెకా ఊల్ సినలి ఆస, సరీరాస పనికున్ తమేత్ తామీ కరాబ్ ఎర్సా. ఔర్ ఎప్పుడి కిస్సున్ గురి ఎత్నా సిక్స బొగిల్సా, ఉదాహరనఙ్ ఇల్తేర్. ఇమ్మున్ సదరున్ ఒక్కొ హేచ్చరికాలాన్ ఒర్కిలుర్
ఔరె బదంఙ్ కలయుత్ ఎప్పుడి తుల్సని అంసాద్. ఆ జన్వరున్ లాఙ్ మూర్తిన్ ఎక్కద్ మొక్తెన ఔర్, అదున్ పేర్త ముద్ర ఇటారీ రేయింబవరు విరామం తొసెటా బాదపాడ్సానంసార్.
నగుర్ వెయ్సా అనెంఙ్ రాజకుంఙ్ అన్నె కా పొగరున్ ఓలుత్, “ఈ నగురుంఙ్ బరబర్త ఏద్?” ఇసా వాపొయ్సార్.
అద్నడ్ కరాబ్ చినలి సమంద ఇడుత్ సుకమడ్ అనెకా బూమిత్ అనెకా రాజక్ సిమ్కన అదుంఙ్ ఎరెకా దూక్కామున్ ఓలుత్ అర్రినడ్ దావి ఇల్సార్. అద్తక్సాసెరెంఙ్ వరెకా పొగున్ ఓల్సా ఆర్సార్.
ఇదా ఎద్ద వెన్కత్ సిమ్కన మంది ముట్టెతి లంఙ్ ఒక్కొ దండి అవజ్ పరలోకంతన అనుంఙ్ విన్క వత్తిన్. హల్లెలూయా! రక్సన, సక్తినడ్ మహిమ కలెకా నేండె దెయ్యమ్నెవి.
అప్పుడ్ ఆ ఈర్వె నాలుగుర్ దొడా ఆ నాలుగుర్ ప్రాన సోయ్ కరెయ్ పాడుత్ సింహాసనం పొయ్ ఉదుత్ అనెకా దెయ్యమున్, “ఆమెన్, హల్లెలూయ!” ఇసా ఇడుత్ అంనున్ మొక్తెర్.