8 అదుంఙ్ ఎత్తి అదుంఙ్ దుక్కం సిమ్కన్ ఒక్కొ దినమి ఎర్సా. తిక్కెకద్, దుక్కం, కరువూ వర్సా. దెయ్యం ఇన్నెక ప్రబుంద్ దండి సక్తితని. అదుంఙ్ న్యాయ్ కలెకద్ అమ్ది. అద్ కిసుంఙ్ పాలెదిన్.”
ప్రబునుంఙ్ వెలుంఙ్ కల్సతుమ? నేండ్ అమ్నుంఙ్ ఎన తాకతారమా?
ప్రబుఇన్నెక దేవా పూర సక్తి తన్నివా, పేలె అంత్న ఇండి అనెకనివా, నీ ఇన్నె దండి సక్తినడ్ పొరయెకాద్ సురుకత్తదుంఙ్ ఇనుంఙ్ దన్యావద్.
ఆ జన్వర్ పొయ్ ఆ పది కొమ్ము ఓల్తి అదా ఆ వెతన్ సోయ్ తోతెంద్ ఇత్న అదున్ దికుతోసెటలంఙ్ కత్న తయర్ కత్న అద్నె ముర్యన్ తిత్న అదున్ కిసెటిన్.
ఇక నీ ఓల్త ఆ పిల్ల బూమి పొయ్ పద్దతి రాజక్ కెరున్ అడ్గిప్స అనెకా ఆ దండి నగురి.”
అర్ అదికార్, సందుర్త, రూకులె మాల్కకెర్, ఇనంఙ్ సందుర్త అదారడ్ బత్కెకర్ సిమ్కన్ దౌవ్ ఇలుత్
తమ్మె తల్కు పొయ్ దుబ్బన్ వగుత్ అర్సా, “అయ్యో, అయ్యో, ఆ దండి నగుర్. సొత రూకు అనెకర్ సిమ్కన ఈ నగురుత్ కామయుంఙ్ వాలడ్ స్రిమంతకెర్ ఎద్దెర్. అట్టద్ ఒక్కొ గంట్టతి ఇనంఙ్ నాస్ ఎదినె” ఇసార్.
నిమట్ ఔరు సిమ్కన, ప్రబునున్ “హలెలూయ! ఇడ్ర ఆ నగుర్ తనట్ పొగ్ ఎప్పుడి పొదె కురిసని అన్సాద్” ఇంతెర్.