16 బారిక్ నూల్త జుఙ్ఙె, ఎలెరంఙ్త ఎరొడి జుఙ్ఙె తొడుత్ బఙ్ఙర్ ముత్యలడ్ సవరింప్ దండి నగురు అయ్యో, అయ్యో, ఇంతె సోయ్తద్ ఒక్కొ గంట్టతి మయమ్ ఎద్దిన్ తా ఇసార్!
అప్పుడ్ అన్ ఆత్మన్వై సెదన్. ఆ దూత్ అన్న ఒక్కొ బట్టింఙ్ తొడ్ చెదిన్. అత్తి అన్ ఒక్కొ పిల్లన్ ఓల్తన్. అద్ ఒక్కొ ఎరొడ్ జన్వర్ పొయ్ ఉదుత్ అన్సాద్. ఆ జన్వరుంఙ్ ఏడ్ తల్కు పది కొమ్ము అంసా. అద్నె మెన్ సిమ్కన దెయ్యమ్నె బద్నం పేల్ వాయుత్ అన్సాద్.
ఆ పిల్ల నిగుర్, ఎరొడి రం తా జుఙ్ఙె ఊరుత్ అన్సాద్, బఙ్ఙర్నె, పొతిక్లడ్, ముత్యాలడ్ సావరిల్తిన్. అద్నె కేయ్యుత్ ఒక్కొ బఙ్ఙర్నె బసొన్ అన్సాద్ ఆ తైల తన్ కత్త కరబ్ పనిక్, చినలి అవినిత్తింఙ్ కలయ్త అపవిత్ర కార్యి అంసా.
నగుర్ వెయ్సా అనెంఙ్ రాజకుంఙ్ అన్నె కా పొగరున్ ఓలుత్, “ఈ నగురుంఙ్ బరబర్త ఏద్?” ఇసా వాపొయ్సార్.
తమ్మె తల్కు పొయ్ దుబ్బన్ వగుత్ అర్సా, “అయ్యో, అయ్యో, ఆ దండి నగుర్. సొత రూకు అనెకర్ సిమ్కన ఈ నగురుత్ కామయుంఙ్ వాలడ్ స్రిమంతకెర్ ఎద్దెర్. అట్టద్ ఒక్కొ గంట్టతి ఇనంఙ్ నాస్ ఎదినె” ఇసార్.