17 ఏడవ దూత్ తన్నె వస్తు గాలిత్ కుమ్మరింసాతెంద్. అప్పుడ్ గుల్ పరిసుద్ద జాగ తన సింహాసనం తన్న, “ఇంక ఎద్దిన్” ఇసా ఒక్కొ దండి అవజ్ విన్కవత్తిన్.
యేసు, ఆ పుల్లె అంగుర్నెరసా సుంముత్, “తిటిన్ ఎద్దిన్” ఇసా, తల్లున్ డిమ్పుత్ అన్నె ఆత్మన్ సియ్తెంద్.
పేలెనితర్ కాలముత్ ఇంమున్ ఈ దున్యత్ సెరెకవున్ వాయ్ ఊర్త మెరతంద్ అదికార్, ఇంతె గోట్టి వింసెటర్ పని కలెక ఆత్మలున్ అది కల్స అడ్గనెర్.
తానుంఙ్ ఇంతె నేండె జగ్డలున్ మన్కాకెరె నెత్తుర్ రడ్ తోద్. ఇనెడిత చీకటి కలైయ్త దున్యన్ గడిప్త, దొడలడ్, అదికార్లడ్, ఆకాసమండలంలొని కరాబ్ ఆత్మ ముండట్ నేండ్ జగ్డ ఇదర్సతుమ్.
ఏడవ దూత్ కాలికొమ్మున్ ఇంతెంద్. అప్పుడ్ పరలోకముత్ దండి లెంఙ్ విన్క వత్తిన్. ఆ లెంఙ్ ఇనంఙ్ ముట్టిన్, “ఈ లోకంనె రాజుత్ నేండె ప్రబునె రాజ్యం ముత్ క్రీస్తు రాజ్యంముత్ ఎద్దిన్. ఏన్నగ యుగయుగముత్ పొరయెకద్ కతెంద్.”
అప్పుడ్ పరలోకముత్ దెయ్యమ్నె మందిర్ కురియ్తిన్. దెయ్యమ్నె కరార్ సందొకత్ అత్తి కండ్కెద్దిన్. అప్పుడ్ మెర్పెక, సోయ్త అవజ్, గుడ్మెకా, బూకంపం ఎద్దిన్. దండి దుదడ్ వత్తిన్.
అప్పుడ్ మరొక్కొ దూత్ మందిర్ తన్న వాక వత్ ఆబార్ పొయ్ ఉదుత్ మన్కన్ దండి లెంఙ్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్. “పంట కిస్సెట కలం వత్తిన్. బూమి పంట పండ్తిన్. ఇన్నె కొడ్వాలడ్ కిసెంఙ్ మొదలిడ్”
అప్పుడ్ పరలోకముత్ అనెక గుడిక్తనట్ మరొక్కొ దేవదూతు వత్తిన్. ఇద్నత్తినయ్ దర్త కొడ్వా అన్సాద్.
అప్పుడ్ ఒక్కొ దండి లెంఙ్ గుల్ సొయ్ తా జాగ తన, “నీర్ సెత్ ఏడ్ వస్తులెంఙ్ నిండుత్ అనెక దెయ్యమ్నె మూర్తిన్ బూమిపొయ్ వాఙుర్” “అని ఆ ఏడుగుర్ దేవదూతు లుంఙ్ ఇడ్డెకదున్ వింతన్.”
అముదు ఇక అన్న ఇనంఙ్ ఇంతెంద్, “ఇదా సదర్! తిర్తె ఆల్ప ఒమేగా అని, ఇంతె పేలె ఆకరి అని. ఈర్ అడ్తనుంఙ్ పానం జల్త ఇరున్ పుకమెయ్ సియ్సాత్.