17 అప్పుడ్ పరలోకముత్ అనెక గుడిక్తనట్ మరొక్కొ దేవదూతు వత్తిన్. ఇద్నత్తినయ్ దర్త కొడ్వా అన్సాద్.
అప్పుడ్ పరలోకముత్ దెయ్యమ్నె మందిర్ కురియ్తిన్. దెయ్యమ్నె కరార్ సందొకత్ అత్తి కండ్కెద్దిన్. అప్పుడ్ మెర్పెక, సోయ్త అవజ్, గుడ్మెకా, బూకంపం ఎద్దిన్. దండి దుదడ్ వత్తిన్.
అప్పుడ్ ఆబార్ పొయ్ ఉదుత్ మన్కక్ బూమి పొయ్ కొడ్వాలున్ జొపిటెంద్. వెంటాయ్ బూమి పోలాదున్ కిస్సెకాంద్ ఎద్దిన్.
మరొక్కొ దూత్ వెదికతనట్ వత్తిన్. ఇమ్ద కిసుత్ అదికార్ అనెకద్. ఇమ్ద అందలంఙ్ కొడ్వా తనున్ వెంట దండి అవజడ్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్. బూమిత్ అంగుర్ పండ్తే, అదుంఙ్ ఎత్తి వాడి వాలె ఇన్నె కొడవల్ ఇడుత్ అంగుర్నె రసాన్ ఓలుత్ అద్నె తిగులున్ అర్కుర్.
అప్పుడ్ ఒక్కొ దండి లెంఙ్ గుల్ సొయ్ తా జాగ తన, “నీర్ సెత్ ఏడ్ వస్తులెంఙ్ నిండుత్ అనెక దెయ్యమ్నె మూర్తిన్ బూమిపొయ్ వాఙుర్” “అని ఆ ఏడుగుర్ దేవదూతు లుంఙ్ ఇడ్డెకదున్ వింతన్.”
ఏడవ దూత్ తన్నె వస్తు గాలిత్ కుమ్మరింసాతెంద్. అప్పుడ్ గుల్ పరిసుద్ద జాగ తన సింహాసనం తన్న, “ఇంక ఎద్దిన్” ఇసా ఒక్కొ దండి అవజ్ విన్కవత్తిన్.