6 పరలోకమున్, బూమిన్, సముదురున్, అత్తి అనెక సిమ్కనని గడిపుత్ ఎప్పుడి బత్కెక దెయ్యమ్నె పెరడ్ ఇనంఙ్ ఇమన్ కతెంద్. “ఇంక కోర్ము ఎరెద్ ఇసా దూత ఇడ్తిన్.
గని పానమ్ అనెకారన్ అని. తిక్తన్ గని ఎప్పుడి బత్కసాత్. తికెకాదున్, పాతాలముంఙ్ కిల్లిక్ అన్నతిని అంసా.
అదుంఙ్ ఎత్తి పరలోకముత్, పరలోకముత్ బత్కెకర్, కుసి కలుర్. బూమి సందూర్, ఇముంఙ్ తక్లిబ్ తానుంఙ్ ఇంతె బూత్ ఇమున్ మెరా డిగుత్ వతెంద్. ఔరు గుల్ రగ్గడ్ అన్సాద్. తానుంఙ్ ఇంతె తన్నె వెల కొన్సెమి ఇసా ఒర్కిల్తెంద్.
ఏడవ దూత్ తన్నె వస్తు గాలిత్ కుమ్మరింసాతెంద్. అప్పుడ్ గుల్ పరిసుద్ద జాగ తన సింహాసనం తన్న, “ఇంక ఎద్దిన్” ఇసా ఒక్కొ దండి అవజ్ విన్కవత్తిన్.
అముదు ఇక అన్న ఇనంఙ్ ఇంతెంద్, “ఇదా సదర్! తిర్తె ఆల్ప ఒమేగా అని, ఇంతె పేలె ఆకరి అని. ఈర్ అడ్తనుంఙ్ పానం జల్త ఇరున్ పుకమెయ్ సియ్సాత్.
ఈ ఈర్వే నాలుగుర్ దొడా సింహాసనం ఎదూర్ ఎత్న ముకుట్లున్ పుసుత్ బోల్లపడుత్ వందనలు కత్తెర్. ఔర్ ఎప్పుడి బత్కక్సనండర్ అమ్నున్ మొక్కుత్,
“అమ్మె ప్రబుంద్, అమ్మె దెయ్యం, నీ మహిమ, సక్తి, ప్రబావా సుమ్మెంఙ్ సలెకనివి. అనుంఙ్ ఇంతే నీ దున్యన్ గడీప్తి. ఇన్నె ఇస్టమాడి అదా అండా” అదా ఇడ్సా తమ్మె కిరీటలున్ ఆ సింహాసనం ముదార్వై ఇట్టేర్.
ఆ ప్రాన సింహాసనం పోయ్ ఉద్దూత్ ఎప్పుడి బత్కెఙా అమ్నుంఙ్ నాయ్ గనత, కీర్తి, దన్యావద్ ఇడ్సా అండాపూడ్
అప్పుడ్ ఔరతీ హర్ ఒక్కొనుంఙ్ తెలొడి జుఙ్ఙే సియ్తెంద్. “నిర్లఙి అంతం ఎరేకార్ ఇమ్మన్ వెంట సేవకేరమ్, బాయి దాదకేరె లెక్క సిమ్కన పూర ఎనంతెంఙ్ ఇంకా కొసెం సమయం ఓలుత్ అనేంఙ్” ఇసా ఔరున్ ఇడ్డేకాద్ ఎందిన్.