12 అదున్ విసని “ఎరె లెంఙ్?” ఇసా ఓలెంఙ్ వెన్కవై తీర్గతన్. అత్తి ఏడ్ బఙ్ఙర్నె దీవెలె లంన ఓల్తన్.
ఆ ఏడ్ బఙ్ఙర్నె దీవే ఇడెకత్తి నడమున్ మన్కనె పోరక్ లాంఙ్ ఓల్తన్. గేట్టలుంఙ్ ఎంత్ తకేక ఒక్కొ పొడమ్ జాగన్ అముదు తొట్టేద్. సక్కుత్ బఙ్ఙర్నె పట్ట కట్టుత్ అన్సాద్.
ఇండ్డి నీ ఓల్తవున్ పేలె అనెకానున్, ఇదుంఙ్ వెన్కత్ ఏరెకావున్ వాయ్.
అమ్నె ఉన్న కేయ్యుత్ నీ ఓల్త ఏడ్ చుక్క, ఆ ఏడ్ బఙ్ఙర్నె దీవేనే లంన రహస్యం ఇది, ఆ ఏడ్ చుక్క ఏడ్ సంగలె దూత్. ఏడ్ దీవే ఏడ్ సంగ.
ఎపెసుంఙ్ అన్నె కా సంగమ్ తా దూతుంఙ్ ఇనంఙ్ వాయ్. తన్నె ఉన్న కేయ్యుత్ ఏడ్ చుక్కలున్ సుముత్ ఏడ్ దీవే ఇడెకత్తి నడుమున్ తిర్గనెంద్ ఇడ్డెకా తన్నె వింత్తె,
ఇద్ సిమ్కన జర్గిలెంఙ్ అన్ ఓల్స అమునున్. అప్పుడ్ పరలోకంత కవాడ్ పుసుత్ అన్సాద్. అన్ దర్సనున్ వింత మరొక్కొ దర్సనున్ లెంఙ్ బేరీనాదంలనున్ వెంట ముడ్సాననెంఙ్ వింతన్. ఆలెంఙ్ పొయ్ వా వెన్కత్ ఎద్దవున్ ఇనుంఙ్ ఓలిప్సత్, ఇసా వాపొయ్తన్.