21 అనుంఙ్ ఇంతె అన్ బత్కెకద్ క్రీస్తుది, మరి తిక్కెకద్ గిన లాబామి.
ఇంతే దెయ్యం కత్తదుంఙ్ వాలడ్ నీర్ నీతివాలడ్ సియ్యెకాంద్ క్రీస్తు యేసున్వై అన్సాతిర్.
పౌలైనను, అపొల్లో అంనున్, కేప, పేతురు అంనున్, దున్య ఎక్కద్, పానం ఎక్కద్, తికేకద్ ఎక్కద్, ఇండి అనెకవెక్కద్, వారెకావెక్కద్, ఇదా సిమ్కన ఇమ్మెవి.
బూమి పొయ్ బత్కెరం నేండ్ పానం సియ్సనండతుమ్ ఇద్ గుడ్సె, ఇన్తె నేండెత్ మెన్ కరాబ్ ఎద్దె పరలోకముత్ నేండ్ బత్కెంఙ్ సటీ ఒక్కొద్ గుడ్సె అండద్. అదున్ మన్కకెర్ తయార్కలెఙ్ సలెర్. ఎప్పుడి తుఙి ఆద్ ఎల్లన్ దెయ్యమి కట్తద్.
అదుఙి ఇడ్డెకంద్ ఎపుడి ఉసరాడ్ అండ్రు. ఈ మెన్ కాలముత్, ప్రబునుంఙ్ దావ్ అండతూమ్ ఇసా నేండుంఙ్ ఒర్కి.
ఇద్ మెనున్ సయుత్ సెరెకద్ ప్రబునున్ నత్తి బత్కెకతున్ ఇసా పానం కల్సనండతుమ్ అదుఙి ఉసరాడ్ అండతూమ్.
అన్ క్రీస్తునాడ్ సిలువ మర్నంఙ్ సుమ్మ తాన్. ఇంకా ముదర్వై బత్కేకారన్ అన్ తోద్. క్రీస్తు అన్నాతి బత్కసద్. అన్ ఇండి మేనుత్ బత్కాసనండత్ అన్ ప్రేమ్ కత్తిన్, అనుంఙ్ సటీ తనేత్ తాని సమర్పంచుకున్న దెయ్యమ్నె కీకెన్ పొలాడ్ విస్వాసం వలాడి.
ఇంతె నేండె ప్రబువు యేసు క్రీస్తు సిలువ తా గొట్టిత్ తప్ప మరిఎత్తిని దండిక్ ఇడ్డెకద్ అనుంఙ్ దౌవ్ ఎర్సద్. అమ్నున్ వాలడ్ లోకమున్ అన్, అంన్ దున్యన్ సిలువ మరనం ఎద్దన్.
అన్ ఎ గొట్టితి లజ్జన్ వరెన్ ఇస అనుంఙ్ సిమ్కన ఆసా అన్సాద్. మరి, ఎప్పుడితెతియొ పఙ్ పఙ్ఙిగిన అనె పానం వాలడ్ గిన, తిక్కుత వాలడ్ గిన క్రీస్తున్ అనె మెన్ ఇడతున్.
మరి మేనుత్ అన్ ఇంక బత్కుత్ అనె పనింఙ్ పలితం అండే, అప్పుడ్ అన్ తనెన్ వెలెకదొ అనుంఙ్ ఒర్కి తోద్.
ఈ ఇద్దిగున్ నడుమున్ సిక్తన్. అన్ ఈ లొకంమున్ సయుత్ క్రీస్తునత్తి అన్దత్ ఇస అనె విచార్. సదరుంఙ్ ఎన అముదు సోయ్.
మిక్తా తా మంది తమె సోంత పనిక్ ఇదర్సనంచర్ గని, యేసు క్రీస్తునె గొట్టికున్ విస తోతెర్.
ఇమ్మె పానం అండ క్రీస్తు కండ్కెదపుడ్ నీర్ గిన మహిమ్మత్ అమ్నున్ వెంట కన్కేరతిర్.
అప్పుడ్ పరలోకంతన ఒక్కొ అవజ్ అనుంఙ్ విన్కవత్తిన్, “ఇనంఙ్ వాయ్ ‘ఇత్రనట్ ప్రబునంత్తి తిక్ తార్ ఔరు దన్యుల్.’” కరెయ్ ఔర్ తమ్మె బాద ప్రయసామున్ సాయుత్ సుకమ్ సుందర్. తానుంఙ్ ఇంతె ఔరు కత్త పనిక్ ఔరున్ వెంటాయ్ సె ఇసా దేయ్యంనె ఆత్మ ఇడ్తీన్.