17 మరి మిక్తా మంది ఔర్ కొండప్తాతి అన్నెఙ అనుంఙ్ ఇంక నారాజ్ ఎర్సద్ సోయ్ మన్నడ్ తోద్ గని సక్సినడ్ క్రీస్తున్ ఇడ్సంర్.
ఎనంఙ్ ఇడెంఙ్ ఇత్న నీర్ పేలెయ్ వసర్ కలెంఙ్ తోద్ ఇసా పక్క మనుత్ అపుర్.
దాదకేర్ బనెర్, అన్ పంఙి ఔరు ముండట్ ఎడ్డెకాద్ గొట్టి విన్డ్రు.
అపుడ్ అగ్రిప్ప రాజకుఙ్ పౌలున్ వెంట, “ఇన్నెత్ ఇడ్డెకాద్ ఎద్ ఏందొ ఇండి ఇడ్డెంఙ్ వంద్!” ఇసా ఇంతెంద్. పౌలు తన్నె కెయ్యులెత్తుత్, అన్నె నిర్దొసిన్ ఇడ్డెంఙ్ ఈ విదనాడ్ మొదలిట్టన్.
అముదు ఇదుంఙ్ వాలడ్ సమాదానం ఇడ్సననేగా పేస్తు, “పౌలు వసిపుత్ పిసాకున్ ఎద్ది” ఇసా జోరకత్ వపొయ్తంద్.
అనంఙ్ ఎరత్తె సొయ్తర్, నమ్మెకారున్ సాయుత్న అన్యాయ్ కలెకర్ పొయ్ దెయ్యమ్నె రగ్, గుల్ రగ్ వర్సాద్.
మరి తనెద్? కపటమడ్ ఎక్కద్ సత్తెం ఎక్కద్, ఎన నా క్రీస్తు ఇడ్డెకద్ మరి ఎర్స అండద్. అదుఙి అన్ కుసినడ్ ఇంక ముదర్వై గిన కుసినడ్ అందత్.
ఇంమున్ వాలడ్ అన్ అనంఙ్ ఇనెకద్ న్యాయ్. తనుంన్ ఇంతె నీర్ అనె మన్నుత్ అండతిర్. అన్ జేలుత్ అనెఙ, అన్ సొయ్త కబుర్ సాక్సంగా ఇండెఙ్ ఙ మొకాప్బ్ల నీర్ సదర్ ఈ కృప అన్ వెంట అడ్డిర్.
రగ్గడ్ గిన గునీయ్స తనై కలేంఙ్ఙ తోద్. సొబ తా మన్నడ్ సదరుఙి ఇంముంఙ్ ఎనా సోయ్తరున్ అసుర్.
ఇదున్ వాలడ్ ఇడ్డెకాంద్ లాంఙ్, అపొస్తులున్ దెయ్యం అన్ తయార్ కత్తిన్. సత్తెం ఇడ్సనండాతున్. పైలి ఇడ్సతొతేన్. అన్ యూదులెర్సెటర్ ఔరుంఙ్ ఇస్వదు కారె ఇడ్డెకారన్.
ఆ సొయ్త కబుర్ బదోల్ అన్ ఒక్కొ నెరంతంద్లంఙ్ సంకెలా తొడుత్ తక్లిబ్ సుమ్సానంసాత్. అదుంఙ్ ఎత్తి దెయ్యమ్నె వాచనున్ మాత్రం సంకెలా తొతే.
అన్నె గొట్టిత్ పేలె వెలెకాద్ జర్గిల్తపూడ్ అనుంఙ్ ఏరి మదత్ కలెతేర్. అదుఙి అన్ ఒక్కొనుని సయుత్ సెద్దెర్. దెయ్యం ఔరున్ మాప్ కల్సాంద్!