19 అద దినముల్లెంఙ్ గులేన తక్కలిబ్ ఏరద్ ముండట్ దెయ్యం కాల్లిన్ గడిప్త్తిన్. అద్ దినంతన అట తక్లిబ్ పంఙిదూక్ ఏద్ ఎత్తి. అని ముండట్ నాయ్ ఎర్స తోతెంద్.
తానుంఙ్ ఇంతె అంత్తెనడ్ దున్యత్ పెలెతన పంఙిదూక్ వరెతిన్ పెన ముదర్వై వరెద్.
దెయ్యం దున్యన్ గడిప్తే పిల్ల అని పడ్సున్ గడిప్తెంద్.
మల్ల టడ్డి దినమువరెంఙ్ తోద్ ఇసా దెయ్యముంఙ్ పార్తన కాలుర్.
దెయ్యం అద దినాలుంఙ్ తక్కువ కలేన్ తే. సరీరాడ్ అనేకార్ ఏర్ అద్ సుకడిలేంఙ్ సాలెర్. గని ఔర్ నివ్డిప్త మన్కకేరున్ వాలడ్ అద్ అద దినముల్లును తక్కువ కాల్సద్.
అదుహీ అన్ “అయ్యా, ఇనుఙి ఒర్కీ” ఇసా సమాదాన్ ఇడ్తేంద్. అప్పుడ్ అముదు అన్నడ్, ఇవ్ర సదర్ దడ్డి బాద తాన వతరీ. ఇవ్రి గొర్రెనె కొవ్వె నెత్తుర్ తమే జుఙ్ఙేలెన సుత్కెర్. అదవున్ తెలొడిక్ ఇదర్తేర్.