22 ఆ దినముంఙ్ జీర్ గుల్మంది, ప్రబూ, ప్రబు, అమ్ ఇన్నె గొట్టికున్ ఇడ్డెతాన్? ఇన్నె పేరడ్ బూతులున్ ఎదగెతన? ఇన్నె గుల్ సమత్కాల్ కలెతన్? ఇసార్.
తిక్పెక దినముంఙ్ ఆ జాగ సుమ్మెకా గతి సొదొమ గొమొర్రా నగరాలత్తి న్యాయంలఙ్ అన్సాద్ ఇముంఙ్ కరెయ్ ఇడ్సాత్.
ఆ దినమ్, ఆ వెల ఎప్పుడొ బానుంఙి మాత్రం ఒర్కి గని ఏ మన్కకుగి ఒర్కి తోద్. ఆక్రింఙ్ పరలోకంత దూతులుంఙ్ అని పోరకుఙ్ నాయ్ ఒర్కితోద్.
అదుంఙ్ వెన్కత మిక్త కువారి పిల్లక్ వత్న, ప్రబు, ప్రబు, అముంఙ్ గుయున్ పుస్ ఇసా జోరనట్ వపొయ్తే.
ప్రబు, ప్రబూ, ఇసా అన్ కుగెకర్ సిమనమంది పరలోకముంఙ్ చేరెర్. గని పరలోకముత్ అనెక అన్నె బానే మన్నాడ్ కలెకాంది సెద్దాంద్.
అన్ ఇమ్మూంఙ్ ఇడ్సత్ ఆ ఊరుంఙ్ ఎరేకదూన్ ఎనా దెయ్యమ్నె న్యాయ్ కల్సాంద్ దినామ్ సొదొమ ఊరుఙ్ తక్లిబ్ ఎనా తక్కువ అన్దదా.
అముదు తన్నెత్ తనీ ఇనంఙ్ ఇడ్డెతెంద్ గానీ ఆ సాల్ దండి దెయ్యలక్ లంఙ్ అండంద్ అదుంఙ్ ఎత్తి, దెసం మంది సటీ యేసుంద్ తిక్కెంఙ్ ఇసా అముదు ఇనంఙ్ ఇంతెంద్.
దాదకేర్ బాయినెవార, ఆ జీర్ డొంఙలంఙ్ ఇమున్ పొయ్ వరెంఙ్ నీర్ తనుంఙ్ సిర్మనాత్ అనెకర్ ఎరేర్.
అముదు తన్నె పవిత్ర మన్కకెరున్ మహిమ ఎరెంఙ్ తన్నెత్ తాని నమ్తరున్ కమల్ లెత్న అనెంఙ్ ఆ దిన వత్తె ఇనంఙ్ ఎరద్. అమ్ ఇముంఙ్ ఇడ్త సాక్సం నీర్ నమ్తిర్ తా.
పెన ఆ కారనం వాలడ్ అన్ ఇదా కస్ట అనుబావ్ కల్సనండతున్. అన్ నమ్తంద్ అనుంఙ్ ఒర్కి అద్ది లజ్జంఙ్ వర్సంద్, అన్ అమ్నుంఙ్ సియ్తదున్ వరెక ఆ దినముంఙ్ ఏన్ అముదు బత్కిప్సంద్ ఇసా అనుంఙ్ పూర బరోసా అన్సాద్.
మల్ల పెన అముదు ఎపెసుంఙ్ అనుంఙ్ ఎంతె ఇడ్నెదొ ఇదార్తెంద్ ఇనుంఙ్ గుల్ ఒర్కి. అద దిల్కులెంఙ్ అముదు ప్రబున్ వాలడ్ కివ్ సియ్నెతి ప్రబువు దయ సియ్దంద్.
ఇండి అనుంఙ సటీ, “నీతి” ఇనెక ముకుట్ అనుంఙ్ సటీని కైసనండాద్. నీతిన్ నియం ఇడ్డెక ప్రబుంద్ “అందా వరెక దినా” అదున్ అనుంఙ్ ఇనమ్లంఙ్ ఇయ్సంద్. అనుఙి తొద్గా, అముదు ఎరెకదున్ ప్రేమ్ కలెకార్ కైసననెకార్ సదార్ మందిన్ ఆ ఇనమ్ రొబాడ్సద్.