4 అన్ ఇరుగ్గునాయి ఎరక్ తొస్సెట యేసును ఎనఙ్ సుముత్న హల్గెకద్ ఇంతె కరాబ్ విచ్చర్ కల్సర్.
అని పరుసియు వాక సేద్దెర్, అని యేసునున్ ఎనంఙ్ కత్ హల్గెకాద్ ఇనుత్ విచార్ కన్నేర్.
న్యాయ్ సబా “కరాబ్ గున లకెర్, పామ్నె కొవ్వెలర! నీర్ నరకమున్ ఎనంఙ్ గెల్లెంఙ్ సాలతిర్.”
పస్కక్ పండ్గుంఙ్ అని పురున్ నిపట్టెలె పండఙ్ వరెంఙ్ ఇన్నల్ అనెంఙ. బార్స దెయ్యలకెర్ అని సాస్త్రి మన్నకెర్ యేసునున్ ఎనంఙ్ సుమెకద్ అని ఎనంఙ్ అల్గెంకద్ ఇసా ఓల్ సాని అన్నెర్.
అదుంఙ్ ఎత్తి, ఈ దినం తన యేసున్ ఇనంఙ్ అన్గెకాద్ ఇసా ఔర్ విచార్ కల్సా వత్తెర్.
నీవ్ సైతనుంఙ్ పోరక్నివా! నీ సోయ్త పనికుంఙ్ నీ విరోద్! అన్సాతి నీతి ఇన్ లోప సిమన పస్సిపేంకావ్, అస్సావ్! ప్రబునే ఒక్కొ సర్కక్ పావులున్ కొంక్డి బంద్లిపెకాద్ ఎప్పుడి మద్సతి?
అముదు నేండెరున్ మొసం ఇదరతేన్. నేండెరే దొడా సిక్స సియ్యుత్, ఔరుంఙ్ జన్మిలత లేతపాపకేరును వాకహ జొప్పిడుతు.
పామ్నె రూపాడ్ హవ్వన్ పసిప్తెతి ఇమ్మె మన్లున్ క్రీస్తు నత్తి అనెకా ఇమ్మన్దారినడ్ అన్త, పవిత్ర బక్తి తనట్ సెసావొ తనెదొ ఇసా అన్ అర్సనండా తున్.