22 ఔర్ సట్టం గులేన నారాజ్ ఎదేర్ అని ఒక్కొనుంఙ్ వెన్క ఒక్కొంద్ ఇనేఙ్ ఎద్దెర్ ప్రబు అన్ ఏందునా?
ఔర్ తినెంఙ్ ఉద్దుత్ అనెంఙ్ యేసున్ ఇస్సాన్. సత్తెం అన్ ఇముంఙ్ ఇడ్సత్ ఇమునులోప అన్ సుమ్మత్ సియ్సంద్.
అముదు ఇస్సాద్ అన్ను వెంట కొజా తనే కేయ్యున్ ముప్పెకాన్ అముదు ఎన్నెంద్ అన్ను సుమ్ముత్ సియ్యెకాంద్.
అపుడ్ ఔర్ లోప ఎదొ అటద్ తన్నెత్ తన్ని విచార్ కలెంఙ్ సురు ఎద్దెంద్.
ముదిగుసాల్ అమ్నున్, “యోహాన్నె కీకెన్ సీమోన్! అన్ ప్రేమ్ కల్సతివా?” ఇసా ఇంతెంద్. ముదిగుసాల్, “అన్ ప్రేమ్ కల్సాతివా” ఇసా వెల్తదుంఙ్ పేతురునే మన్ ఓయ్తిన్ “ప్రబు! ఇనుంఙ్ సిమనాయ్ ఒర్కి. అన్ ఇమున్ ప్రేమ్ కాల్సాత్ ఇసానయ్ ఒర్కియ్” ఇసా ఇంతెంద్. యేసు, అన్నె గొర్రెలున్ మెయప్!
అదుఙి ప్రతి ఒక్కొంద్ అన్నెత్ తాన్ పరిక్సకత్ ఆ నిపట్టెన్ తింత్, ఆ పాత్రముత్ అనెకాద్ ఉండ్రు.