5 “ఇదొ ఇన్నె రాజక్ గరిబెత్న, గాడ్దినె కొవ్వెన్ పొయ్ ఉదుత్ ఇన్వై వర్సానంసాద్ ఇసా సియోనె పోరకుంఙ్ ఇడ్డూర్.”
తానుంఙ్ ఇంతె అన్ గరిబ్నన్, సోయ్ మన్నుత్ బుద్దితరన్. అదుంఙ్ ఎత్తి ఇమున్ పొయ్ అన్నె కావ్డి సుముత్ అన్నతి కారపుర్. అపుడ్ ఇమ్మె ఆత్మన్ సుకమ్ రొంబాడద్.
ఔర్ వేల్తెర్. యూదులె రాజక్ జన్మిల్తెంద్. తానుంఙ్ ఇంతె అమ్నె పొద్కురిన పకంఙ్ చుక్కన్ ఓలుత్న అమ్నున్ మొక్కెంఙ్ వత్తమ్. ఆ పోరక్ ఎత్తి అన్సాంద్?
యూదియ దేస్త బేత్లెహేమ్ ఊరా! యూదియ మెన్ పట్నత నీ తనయ్ కమితని ఎరె. అన్నె ఇస్రాయేల్త మందిన్ గాయ్కిలంఙ్ పొరయెకాంద్ ఇత్తిని జన్మిల్దంద్ ఇసా ప్రవక్తకెర్ వాయ్తెర్ ఇసా ఇడ్తెంద్.
అపుడ్ సిసు యేసుంద్ ఆగ్య సియ్తెతియ్ కత్తెర్.
అని మోసే తన సిమ్కన కబుర్లకెర్ లేకనముత్ తన్ బదోల్ వయ్త సదరున్ ఔరుంఙ్ కరిపుత్ ఇడ్తెద్.
నతనేల్, “రబ్బీ! గురు నీ కరెయ్ దెయ్యమ్నె పోరక్. ఇస్రాయేల్ రాజక్ ప్రబుద్” ఇసా ఇంతెంద్.
సొ తా పౌలు ఇనెకారన్ అన్ క్రీస్తునె దయనడ్, ముండట్ అన్ తా ఇముంఙ్ వింతి ఇదర్సతున్. ఇమ్మడ్ అనెకఙ అస్సెటా, ఇమ్మడ్ తోసెటా అపుడ్ దైర్యంతద్ లంఙ్ అన్డన్ తా!