25 ఆ వేలంఙ్ యేసుంద్ ఇనంఙ్ ఇంతెంద్ “బాంద పరలోకముంఙ్ బూమిఙ్ ప్రబుంద్, నీ గ్యానులుంఙ్ బుద్దితరుంఙ్ ఈ గట్నలున్ మద్దుత్ బుద్ది తోసెటారున్ ఒర్కికత్. అదుంఙ్ ఎత్తి ఇన్ అన్ మొక్సాత్.”
యేసుంద్ ఇంతెంద్. ఏ యోనక్నె పొరా సీమోన్, నీ దన్యుడు ఎన్నివా. తానుంఙ్ ఇంతె ఇంన్ వెలిప్దర్ గని పరలోక అనెకా అనె బాంద్ నెత్తుర్ ముర్య ఎరెద్.
ఇవ్రి తానెవిసా వపొయ్సరొ విసతివా? ఇసా అమ్మున్ వెల్తెర్. అదుఙి యేసుంద్, “విసాతి, ‘పోరకేర్, సిన్న పోరకేరె మూతిక్లెంఙ్ స్తుతికున్ నిడప్తి’ ఇనెకా గొట్టి నీర్ ఎప్పుడి లెకనముత్ వసిపెతిరా?” ఇసా ఔరుంఙ్ ఇడ్డుత్!
“బా” ఇనుంఙ్ మన్న అండినింత్తె ఈ దుక్కంత వటీన్ అన్నతన పుస్. “గని అన్నె మన్నడ్ తోద్. ఇన్నె మన్నడి ఎరెంఙ్.”
మల్ల యేసుంద్ ఇంతెంద్. బా, ఇవ్రున్ మాప్కల్ తానుంఙ్ ఇంతె ఇవ్రు తాగల్సరొ, అద్ద ఔరుంఙ్ ఒర్కి తోతెద్. సిపయిక్ అమ్నె జుఙ్ఙెలుఙ్ సాటీ సిటిక్ తప్పుత్న జుఙ్ఙెలున్ పైతెర్.
ఔర్ ఆ గుండున్ పుస్తెర్. యేసుంద్ పొయ్ ఓలుత్న, “బా నీ అన్నె గొట్టి వింతదుంఙ్ దన్యివద్ ఇడ్సాత.
పంఙి అన్నె పానం బత్క ఇడ్సనండద్. అన్ తనయ్ ఇడ్డెన్? బద్ ఇద్ గట్నతనట్ అన్ పుస్ ఇసా ఇడ్తన? గని, ఇదుంఙ్ సాయీయ్ ఇద్ గట్నతనట్ మలయ్తన్.
బాంద్, ఇన్నె పేరడ్ మహిమ కాలప్ ఇసా ఇన్తెద్. అపుడ్ ఆబార్ తనట్ ఒక్కొలేంఙ్ వినుక్వర్సాద్ వత్ ఇనంఙ్ ఇంతిన్, “అన్ అదుంఙ్ మహిమా కాలాపెన్. మల్లా మహీమా అలాప్సత్.”
ఈ ప్రపంచమున్, ఇత్తి అనెక ప్రతి వస్తున్ తయార్ కలేక దెయ్యం; ఆబారున్, బూమిన్ ప్రబుంద్ ఎద్దన్ అముదు దెయ్యం, మన్కకెర్ కట్ తా మందిరుత్ బత్కెంద్.
నెడుఙ్ ఎనా దెయ్యం అదవున్ తన్నె ఆత్మ వాలడ్ దన్ద్రిప్తేద్ ఆద్ ఆత్మ ఆనిగునై అకరి దెయ్యంనత్తి గున్డి తా అనెకవున్ డప్తవున్ గిన కిరావుత్ ఇడ్సద్
తే ఔరే మన్ బన్దెద్దీన్. ఎల్లంఙ్ ఎన్ ఔర్ పతా కరార్ వచీపేకపుడ్ అద్ మన్ అనఙి అండద్. తానుంఙ్ ఇన్తే పక్తా క్రీస్తు నత్తి దెయ్యం ముస్కె అనెకదున్ పుస్తెంద్.