18 తానుంఙ్ ఇంతె యోహాన్ వత్న నిపట్టె తింసెటా, అంగుర్నె రాస ఉన్సెట అన్నెద్. అమ్నుంఙ్ బూత్ అట్తిన్ ఇసా ఔరు ఇసార్.
సిసుంద్ తన్నె గురులంఙ్, గడియక్ తన్నె మాల్కక్ లంఙ్ అండె సోయ్. ఇంతె ఎల్లత మాల్కకున్ బయెల్జెబూలు ఇసా ఔరె పేర్ ఇట్టె అమ్నె ఎల్లతర్ ఎంత్తెయో ఇందర్ తా!
ఇముంఙ్ వంస్ మొరప్తమ్ గని నీర్ ఎందెతీర్, అర్రేక పాట మొరప్తమ్ గని నీర్ అర్రేతీర్,
ఈ యోహాన్ ఓట్నె బూర్త జుఙ్ఙె తొడనెంద్ అని ముల్కెత్ తోల్నె పట్ట కట్నెంద్. అమ్నె తినెకద్ మింటె అని అడవి తా తెనే ఎంద్.
గని పరుసి గురు మన్కకెర్ ఇతెర్. ఇమ్ద బూతులె దొడద్ మదతడ్ బూతులున్ ఎద్గసా నంసాద్.
యెరూసలెమ్తన వత్ తా సాస్త్రిక్. అమ్నున్ బయెల్జెబూలు బూత్ సుమ్త్తిన్. బూతులె అదికారి సాయమాడ్ బూతులూన్ ఎదగ్సనాన్సంద్ ఇసా ఇంతెర్.
తానుంఙ్ ఇంతె అముదు ప్రబునున్ ముండట్ దండి అన్సాద్. పుల్లె అంగుర్ రసాన్ అని కల్లున్ ఉన్నెద్ అమ్మనె పేట్టె లోపా తనటి పరిసుద్ద నాడ నిండుత్ అండెద్.
గుల్ మంది, “బూత్ సుముత్ అముదు గల్ పిసాక్ ఎత్న. అద్నె గొట్టికున్ తనుంఙ్ వినెకద్?” ఇసా ఇంతెర్.
ఇన్న తానెద్ ఎన బూత్ సుంతిన్? ఇన్ అల్ఙెంఙ్ ఎర్ కిరవ్సారా? ఇసా మంది ఇన్త్తెర్.
అదుంఙి యూదు “నీ సమరయ తని, ఇన్ బూత్ సుమ్తిన్ ఇసా అమ్ ఇన్నెకద్ కారె ఎరెదా?” ఇసా ఔర్ వెల్త్తెర్.
ఇదున్ వినుత్ యూదూ జోరకత్న, “ఇన్ బూత్ సుమ్తిన్ ఇసా అముంఙ్ ఇండి కరిల్త్తిన్! అబ్రాహామ్ తిక్తెంద్. అనాయ్ ఎప్పుడి కబుర్లకెర్ నాయ్ తిక్త్తెర్. ఇమ్ద ఇన్నె బొదన్ వినెకంద్ తిక్తెంద్ ఇసాతీ.
అముదు ఇదుంఙ్ వాలడ్ సమాదానం ఇడ్సననేగా పేస్తు, “పౌలు వసిపుత్ పిసాకున్ ఎద్ది” ఇసా జోరకత్ వపొయ్తంద్.
మరొక్కొరుంఙ్ ఇడ్త వెన్కత్ ఒక్కొ వేల అన్ అర్హత ఒడిల్సాతొ తనెదొఇసా అన్నె మెనున్ ఒయ్దూక్, అదున్ అనుంఙ్ రొబాడ్ననంఙ్ ఇదర్సాత్ ఇసా ఇందూన్.