27 గని అన్నెతున్ విన్నెకర్ ఇముంఙ్ అన్ ఇడ్సత్ ఇమ్మె విరోదులున్ ప్రేమ్ కలుర్. ఇమున్ కుర్కుర్ కలెకరుంన్ సోయ్ కలుర్.
నీర్ ఎ మాపాడ్ కుల్లాతీర్ అద్ మాపాడ్ ఇమ్మూంఙ్ నాయి కుల్లేకాద్ వరద్. అద నాయి ఇమ్మూంఙ్ రొంబడ్సా.
మల్ల యేసుంద్ ఇంతెంద్. బా, ఇవ్రున్ మాప్కల్ తానుంఙ్ ఇంతె ఇవ్రు తాగల్సరొ, అద్ద ఔరుంఙ్ ఒర్కి తోతెద్. సిపయిక్ అమ్నె జుఙ్ఙెలుఙ్ సాటీ సిటిక్ తప్పుత్న జుఙ్ఙెలున్ పైతెర్.
నీర్ మన్కనె పోరక్నె సిసుల్ అన్సాతిర్ ఇసా మన్కకెర్ ఇమున్ విరోద్ కత్న ఇమున్ ఎడపుత్న, ఇమ్ను పొయ్ బాద్నం కత్న ఇమ్మె పేరున్ కరాబ్ కత్ జొపిటె రింతె దన్యుల్ లసాతిర్.
గని ఇమ్మె విరోదికున్ ప్రేమ్ కలుర్ అని ఔరుంఙ్ సోయ్ కలెకద్. మల్ల పరలోకముత్ ఇముంఙ్ ఇనమ్ దండి అందద్ అని ఇముంన్ అల్కే దండి దెయ్యం పోరకేర్ ఇద్దర్. తానుంఙ్ ఇంతె బెయ్మాన్ అని కరాబ్ మన్కకెర్ పొదె దేయుంద్ కివ్ కల్స ద్!
సోయ్త జాగత్ వాయ్త వితన ఏర్ ఇంతె ఇమాన్ దార్ అని సోయ్ మన్నడ్ ఇడ్సార్ పక్క సుయుత్న పీక్ సీయేకద్ గొట్టిఙ్ అండేర్.
నీర్ తనెన్ విచార్ అదున్ బదోల్ ఉసరడ్ అండ్ర. తానుంఙ్ ఇంతె ఎరుంఙ్ అన్సాద్ ఔరుంఙ్ పెర్రెత్ రొంబాడద్ అని తోసెటా వత్తన్ అన్నె కదున్ నాయ్ పుసుత్ కొసెదాద్.
మల్ల కొన్ని సోయి తా జాగత్ ఉర్కతే. అదా మొలకయుత్నా నూర్ పాంటన్ పిక్ సీయ్తే. ఇనుంఙ్ ఇడుత్న వాపోయుత్ ఇడతోద్ ఎరూంఙ్ వినెంఙ్ కెవ్వు అంసా ఔర్ వినెంఙ్.
నజరేతు అనెకా యేసు దెయ్యం పవిత్ర ఆత్మనాడ్ అబిసేకం. గుల్లెన సక్తి సియ్యితెన్. దెయ్యం అంమనాడ్ అనెకాంద్ వాలడ్ యేసు మందిఙ్ సోయ్ కాల్స అని జాగలెంఙ్ తిర్గతెన్. బూత్ అంట్త మన్కకేరును సోయ్ కతెంద్.
అప్పుడ్ పౌలు, “నీ అల్ఙనేమ్, అమ్ సిమ్కన ఇత్తిని అన్సాతుమ్!” ఇంతెంద్.
అప్పుడి టొఙ్ఙెటెకిపుత్, “ప్రబు! ఔర్పొయి ఈ పాప్ కుంతిప్నేమ్!” ఇసా జోరకత్ ఇసాంద్. ఈ గొట్టి ఇంత అప్పుడి తిక్సాంద్.
అదుహీ ప్రతి చాసున్ సదరుహీ సోయ్ ఇదర్సన్నార్, మరి కాస్ నేండె సంఙ్త విస్వాసులున్.
ఎరెతుని ఎరతిని ఇదార్సెట ఓలుర్. నీర్ ఒక్కొంద్ వాలడ్ ఇంకొక్కొనున్, ఇంక మంది సిమ్కనన్ వాలడ్ ఎప్పుడి సోయ్ ఇదరెంఙ్ జోరనాట్ కోసీద్ కలుర్.
లాడ్తంద్ దాదక్నివా, కరాబున్ ఎక్కద్ సోయ్ తదున్ అనుకరించు. సోయ్ తద్ ఇడ్డెకనున్ దెయ్యమ్నె సంబంది కరాబ్ ఇదరేకంద్ దెయ్యమున్ ఓలెంద్.