48 ఎద్ద గొట్టిన్ ఓలెంఙ్ మిర్యత గుల్ మంది మన్కకెర్ తనెంద్ ఎద్దిన్ అదున్ ఓలుత్న తమ్మె సాక్కున్ కుడుకుత్న తమ్మె ఎల్లంఙ్ సెద్దెర్.
గని అముదు నాక వలె తన దావ్ ఇల్లుత్, ఆబార్వై ఓలెంఙ్ ఇంమాత్ ఎర్సెటాసెత్న, తన్నె సాక్కున్ కుడ్క్సా, దేవా! అన్ పాప్ నాన్. అన్ పొయ్ దయా ఓలిప్ ఇసా పార్తన కతెంద్.
సిమ్కన మన్కకెర్ వాపొయ్సా అర్సనన్నేర్ అని సాక్కున్ కుడుక్స గని యేసుంద్ ఇంతెంద్ అర్రనెర్. తానుంఙ్ ఇంతె ఆ సిన్నం పిల్ల తికేతిన్ గని మఙ్సానంసాద్.
ఇదున్ వింత్ మందినె మన్ల మెలగ్తెవ్. ఔర్ పేతురున్ మల్ల మరొక్కొ అపొస్తులున్, “దాదకేర్! అమ్ తనె కద్దున్?” ఇసా వెల్తెంద్