18 గని ఔర్ సదర్ మిరయుతన్న వపొయ్తెర్. ఇమన్కన్ పుస్ జెలర్ ఎద్ద బరబ్బకున్ అముంఙ్ సాయ్.
ఆ పండ్గుంఙ్ ప్రతి సాలుంఙ్ పిలాత్ ఔరుంఙ్ సటీ పండ్గుంఙ్ జీర్ కొడ్పతరున్ సాయ్నెద్.
బరబ్బ పట్నంముత్ ఎద్ద ఒక్కొ బరబ్బకున్ బదోల్ జేలుత్ అన్సాద్.
గని, పేతురుంద్ ఎల్ల మెర బొయ్దనాడ్ కయ్యెకద్ ఇలుత్ అన్సాద్. అపుడ్ దండి దెయ్యలక్ అదికరుంఙ్ ఒర్కి అనెక సిసుంద్ వకా వత్న ఎల్ల కయెకనున్ వెంట ముడుత్న పేతురున్ లోపా తోడా వతెంద్.
మంది అన్ ఎదగ్సని, “అన్ అల్ఙేఙ్!” ఇస్స జోర్రనాడ్ వాంపొయ్సార్.
ఇన్తె దూక్ అముదు ఇం తాద్ ఔరు సొయ్ వీన్తెర్. గని వెంటని ఔరు, “ఇంటా మన్కక్ బత్కెంఙ్ సోయ్ తోద్. బూమిపొయ్ అనెఙ్ ఇడ్సెట అమ్నన్ అల్గుంఙ్” ఇసా వపొయ్ తెర్.
అముదు పవిత్రక్ నీతిమంతుంద్, గని నీర్ అంనున్ అంత్తెయ్ ఎరెకడ్ అంనున్ బదోల్ పిలాతున్ మెరమ్ మరొక్కొనున్ సాయుర్ ఇసా నీర్ వెల్తిర్.