57 అదున్ పేతురుంద్, “బాయి, అముదు ఎందొ అనుంఙ్ ఒర్కితొద్” ఇంతెంద్.
మందిన్ ముండట్ ఎంద్ అన్ ఒర్కితొదిసాదొ అమ్నున్ పరలోకముత్ అనెక అన్నె బాన్ ముండట్ అనాయ్ ఒర్కిలెన్ ఇసాత్.
అని అముదు ఔర్ సట్టమున్ ముండట్ తొంద్ ఇంత్ నీర్ తనేంద్ ఇత్తిర్ అద్ ఇముంఙ్ తోతెద్ ఇసాన్.
గని పబ్లిక్ ముడట అన్న కబులిదద్ అమ్నున్ అన్ నాయ్ దెయ్యమ్నె దూత్ ముండట్ అమ్నున్ కబుల్ కలెంఙ్ ఇసా ఇడ్సనాంసత్.
అప్పుడ్ ఒక్కొ రప్తిరా కిస్నె వెంల్ఙుత్ ఉదుత్ అనెక పేతురున్ ఓలుత్, “ఈమన్కక్నై అమ్నున్ వెంట్టతది తా” ఇంత్తిన్
జామాటింఙ్ పెనొక్కొద్ పేతురునున్ ఓలుత్న, నీనై అమ్నున్ వెంట్టతని ఒక్కొని ఇంతెంద్. అదుంఙి పేతురుంద్, అన్ ఎరెన్ తా ఇంతెంద్.
అప్పుడ్ సీమోన్ పేతురుంద్ ఇలుత్ కిస్ కంఙ్సానంసాద్. అత్తి అనెకర్ అమ్నున్, “నీ నయ్ అమ్నె సిసు లంతని ఒక్కొని తా?” ఇంతెర్. పేతురుంద్ ఓపెతెంద్. “తొద్” ఇంతెంద్.
పేతురుంద్ పెనని ఓపెతెంద్. వెంటాయ్ పోత్ కూగెంఙ్.
మన్ బద్లిపుర్ దెయ్యమున్వై మలయుర్. అనఙ్ ఇదర్తె దెయ్యం ఇమ్మె పాపులున్ సోయ్కల్సద్.
గని, నేండె పాప్ నేండ్ ఒప్తమింతె, నేండె పాపు మాప్కల్, పూర ఇదదాద్ తన పవిత్ర కలెంఙ్ అముదు నీతి నమ్మెకాంద్, అన్యాయ్.