29 అద్ ఇడ్త వెన్కత్ యేసుంద్ ఈ ఉదహరన ఇడ్తెంద్. మేడి మాకున్ అని మరొక్కొ మాక్ లున్ తొల్లిత పూట ఓలుర్.
అప్పుడ్ ఆ పావ్ పకంఙ్ ఒక్కొ మెడి మాకున్ కొమ్ము ఓల్తెంద్. అముదు అదున్ మెర సెత్న ఓల్తె, అద్నంతి ఎగులి ఎరెకడ తనయ్ కన్కెరెతె. అముదు అదున్, “ఇక ముండట్ నీ ఎప్పుడి కాయె!” ఇంతెంద్. వెంటాయ్ ఆ మేడి మాక్ అరతిన్.
ఎపుడ్ ఈ గట్న సురుఎర్సవొఅపుడ్, ఇంమతాడ్ ఇలుత్ తల్లున్ ఎత్తుత్ అడ్ర. తానుంఙ్ ఇంతె దెయ్యం ఇమున్ బత్కిపెక వెలా అందద్” ఇసా ఇడ్తెంద్.
ఆ మకుత క్కొమ్ములానిగుర్ ఓలుత్న, ఉబ్బ కలమ్ వారెకద్ అన్సాద్ ఇసా నీర్ కరిప్తిర్. తా!