29 ఎ ప్రబు ఇండి ఇన్నె గొట్టినాడ్ ఇన్నె గడియకున్ సాంతినడ్నీసెరెంఙ్ ఇడ్.
క్రీస్తు ప్రబునె మన్ వలెన్ ఓలెంఙ్ పేలె అముదు తిక్కెద్ ఇసా పవిత్ర దెయ్యం నాడ్ అమ్నుంఙ్ ఓరకి అడిన్.
సిమియోన్ ఆ పోరకున్ తన్నె కెయ్యుత్ సుమ్ముత్ దెయ్యముంఙ్ దన్యవాద్ కత్ ఇంతెంద్;
ఈ ఇద్దిగున్ నడుమున్ సిక్తన్. అన్ ఈ లొకంమున్ సయుత్ క్రీస్తునత్తి అన్దత్ ఇస అనె విచార్. సదరుంఙ్ ఎన అముదు సోయ్.
అప్పుడ్ పరలోకంతన ఒక్కొ అవజ్ అనుంఙ్ విన్కవత్తిన్, “ఇనంఙ్ వాయ్ ‘ఇత్రనట్ ప్రబునంత్తి తిక్ తార్ ఔరు దన్యుల్.’” కరెయ్ ఔర్ తమ్మె బాద ప్రయసామున్ సాయుత్ సుకమ్ సుందర్. తానుంఙ్ ఇంతె ఔరు కత్త పనిక్ ఔరున్ వెంటాయ్ సె ఇసా దేయ్యంనె ఆత్మ ఇడ్తీన్.
ఔర్ జోరనాట్ ఇనంఙ్ వాపొయ్తెర్, “దండి అదికరి, పవిత్ర, సత్తెంతద్, ఎన్ని గొల్ ఇనంఙ్ తిర్పు తిర్సెటా అందాతీవ్? అమే నెత్తురున్ సటీ బూమి పొదె అనెకారున్ న్యాయ్ కల్సెట ఎన్నిగొల్ అందాతివ్?”