39 అపుడ్ ఆ మందినంత్తి అనెకార్ కొన్సెం మంది పరుసిక్, “ప్రబు! ఇన్నె సిసులున్ సురుమండ్ర ఇసా సిరయ్” ఇసా ఇడ్తెంద్.
అపుడ్ హేరోద్ ఆ సుక్క కడ్కెరెక కాలమ్ ఔరడ్ జబాబ్లంఙ్ ఒర్కికతెంద్.
అమ్మొ, నియమ్ సాస్త్ర గురు, పరుసియు, నీర్ కప్టి గునలకేర్. ఇమున్ సిక్స సుకిలెద్. తానుంఙ్ ఇంతె మన్కకెర్ పరలోక రాజ్యంముత్ సోఙెం నీర్ అడ్డం అండతిర్.
లాజరున్ సుత్ముత్ పెరెత్ మందీ యూదు సెత్ యేసున్ పొయ్ బరొస ఇట్టెర్. అదుఙి ముక్య దండి దెయ్యలక్ లాజరున్ దెకుల్ అల్ఙేఙ్ ఇసా ఇంతెర్.
ఇదున్ వాలడ్ పరుసిక్, ఓలుర్, నేండ్ తనై కలెఙ్ సలెమం. దున్యసిమ్మన అమ్నున్ వెంటా సెద్దిన్.
అముదు నేడాత్తి ఇట్ట ఆత్మ నేడున్ గుల్ దండి అసక్తినడ్ ఆసపడ్సాద్ ఇస లేకనముత్ ఇడ్సాద్. ఆ లేకనం ఎడ్డతేతి అం ఇడ్డ తా ఆత్మన్ వాలడ్ కారనం దండి ఎద్దన్ ఇసాతివా?